Tyler's POV
Isang araw na lang bago matapos ang buwan ng Pebrero. And to tell you honestly, ngayon lang ako magcecelebrate ng Valentines together with Vanish. Malamang sa kaniya alangan namang kila Cena? Ha ha ha tawa kayo -_-
Reason ko kung bakit ngayon lang? Paano kasi nung 14 masyadong crowded walang place na magandang pag-celebratan kaya ngayon na lang. Saka para special *wink*
Monday ngayon at patapos na ang klase namin. Buti at maaga para maisagawa ko ang surprise ko sa kaniya.
Ayoko namang makinig sa lesson at baka antukin ako kaya sinenyasan ko sila na lalabas kami. So yun si Jandre na nagpaalam then nagsilabasan na kami. Hindi naman nagreklamo ang guro kasi lagi namin itong ginagawa sa time niya.
Sa cafeteria na muna kami tumambay saka nag-meryenda.
"Guys" tawag pansin ko sa kanila dahil iba iba ang ginagawa nila.
Nagsilingunan naman sila sa akin at inaabangan ang susunod kong sasabihin
"Ano yun bro?" Tanong ni Cena
"About dun sa surprise ko kay Vanish" pagsisimula ko ng usapan.
"Ah yun ba bro? Ok na ang setup saka lahat lahat si Vanish na lang ang kulang." Sagot ni Jandre.
"Basta wag niyong tatakutin ah? Babatukan ko talaga kayo tch" sabi ko na lang saka kumain muna.
"Bro, wala ka bang balak na ligawan si Vanish?" Biglang tanong ni Cena sa kawalan.
Lahat naman kami napalingon sa kaniya. Anong tanong ba yan
"Bat mo naman natanong?" Tanong ko sa kaniya.
"Look bro, kung iba ang makakakita sa inyo, baka akalahing kayo pero sa totoo naman hindi. Ano ba talagang label niyo?" Sagot niya sa tanong ko.
Oo nga naman. Hatid sundo pag minsan, laging magka chat, nag-aasaran, nagkukulitan, minsan sweet, minsan ewan. Ganyan ang routine namin. Parang malapit sa isang couple na magkarelasyon.
Ano nga bang label namin? Di ko rin alam kahit tanungin ko ang sarili ko. Nag-confess na ako dati at nagbalak na manligaw pero di naman natuloy.
I think ipagkakatiwala ko na lang ang lahat sa panahon. Everything takes time to be done. Huwag munang madaliin.
Saka okay naman ako sa kung anong status namin.
"We're just close friends" tangi ko na lang na naisagot.
Mukhang isang joke ang sinabi ko dahil di sila naniniwala. Wala na akong magagawa dyan
"Don't make us fool bro. Friends na kayo sa lagay na yun? Nakaka-impress *note the sarcasm*" sarkastikong sagot naman ni Jandre.
"If that's what you think guys wala na akong magagawa diyan" sabi ko na lang dahil di talaga nila ako titigilan yan.
"Ikaw rin bro. Baka paggising mo isang araw may iba nang nakakuha sa kaniya" kibit balikat na sagot si Cena.
"Tch enough with that damn topic. Balik na tayo dun" sabi ko sabay unang tumayo saka naglakad palabas ng cafeteria.
Habang naglalakad, napaisip ako, what if magkatotoo yung sinabi ni Cena? What if maunahan ako ng iba dyan? Specifically si Dean. Si Dean na mukhang may gusto kay Vanish.
But I won't let him have her. Mata sa mata ngipin sa ngipin pero, may the best man win na lang.
"Class dismissed" yan ang huling katagang narinig ko habang papasok ako ng room.
Umalis na yung teacher namin saka ang ilan sa mga kaklase ko.
I just fix my things then hinarap ko na silang apat.
"Ready na ba? Kayo ang susundo sa kaniya. Sa village na ako dederetso. If something bad happens,then contact me as soon as possible" paalala ko sa kanila.
"Yes, boss!" Tugon ni Jandre saka sumaludo silang dalawa ni Cena. Mga adik talaga.
"Let the surprise begin. Go to your assigned role na" was the last words I said bedore I bid my goodbye to them.
This is it. Isusurprise ko lang naman siya but why am I feeling such an uneasiness? Is there something bad that will happen? Well I hope my instinct will be opposite of what will happen later.
Someone's POV
I dialed one of my contacts and say,
"They already started their plan. Be sure to ruin their plan okay?" I said as I smirk.
"Okay ma'am" the other line answered so I hang up the call.
Oh well, who am I? I'm the moment crusher. Masyado namang korni kung matutuloy ang plano nila Tyler, walang thrill so yun nakisala ako hahahaha*evil laugh*
Tyler's POV
I've been waiting here in the meeting place for about an hour pero wala pa ring nagpapakita sa akin.
Ano na kayang nangyari sa kanila. Tae 7:00 na ng gabi wala pa rin sila. I tried to contact them but hell, all of their phones were turned off.
Now, nervous and fear started to grow in my system. Pero don't overthink baka natraffic lang or what.
I waited again for about an hour but no one as no one appear.
Naghihintay ako dito sa tree house ng may dumating. Agad ko iyong sinalubong ng ngiti pero agad din namang nawala ng mapagsino ko ito.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.
"Nakita kasi kita kanina habang pauwi ako so sinundan kita. Bakit? Masama ba?" Balik tanong niya sakin
"By any chance, nakita mo ba si Vanish?" Tanong ko na lang ulit sa kaniya at di sinagot ang tanong niya.
"Ah si Vanish? Nakita ko silang lumabas ni Dean. I just don't know if its a date" bale wala niya lang na sagot.
What the fuck! Kanina pa ako naghihintay tapos malalaman kong lumabas lang sila ng bwisit na Dean na yun! My efforts have been put into waste. Damn it!
Pero pinilit ko pa ring kumalma saka tinanong siya. Baka nagkamali lang siya
"Paano mo naman nasabi?" Tanong ko
"Eto oh" she replied then handed me her phone.
Nakita ko silang dalawa na magkasama. Though likod lang nila yung nakita pero alam kong si Vanish yun.
Mas nadagdagan yung galit ko sa nakita ko. Humigpit ang paghawak ko sa phone ni Bianca na napansin niya naman kaya agad niya itong kinuha sa akin.
"Ooops! Not my phone my dear" she said as she get her phone from me.
Damn! Napunta sa wala yung pinaghirapan ko, yung efforts ko. Fuck!
Ginulo gulo ko yung buhok ko hanggang sa maramdaman kong inawat iyon ni Bianca. Baka kung ano na ang nagawa ko kung wala siya tss!
"Tama na yan" sabi niya saka lumingon sa likod ko.
"Kainin na lang natin yang hinanda mo, sayang effort eh. Kung gusto mo lang naman" sabi niya ulit.
Nilingon ko naman yung hinanda ko. Oo nga sayang naman might as well kainin na lang naming dalawa. May kadate pala siya, edi meron rin sakin. Sa dami ba namang naghahabol sakin eh. Pasalamat siya sa kaniya ako nahulog kundi, di ko gagawin ang mga bagay na ito.
I just nod and that's her signal. Hinila niya ako and we ate.
Mas maganda siguro kung kalimutan ko muna siya ngayong gabi.
*****
Waaaah! Super late na. Pero imaginin niyo na lang kunwari di pa tapos ang February hihi.
Sorry talaga guys.
BINABASA MO ANG
Crush Kita... Pero Di Mo Lang Alam
Подростковая литература"Crush kita!!!Pero di mo lang alam". Lagi kong bulong sa sarili ko. Oo crush ko siya pero di niya alam. Kung bakit? Imagine mo naman, wala akong panama sa mga crush niya. Edi ang magagawa ko na lamang ay ang palihim na pagkakaroon ng crush sa kany...
