Tyler's POV
Malapit nang matapos ang school year. Magiging third year na kami yet I haven't confess my feelings for her. Ayaw ko mahuli. Dapat mas maaga niyang malaman ang nararamdaman ko. I don't want to be her friend anymore. Because I want more than just being her friend.
I know masyado akong mabilis, but who cares? Kesa naman mahuli ako at may pumoporma na palang iba sakanya.
Sa ganda ba naman niya, walang magkakagusto sa kanya? I know hindi siya famous but nah, hindi dapat ako maging kampante.
Tutal Saturday naman ngayon at walang classes. Siguro ayain ko na lang siya sa isang park at magliwaliw.
So I immediately grab my phone and click the messenger. Tiningnan ko kung online siya and fortunately, yes online siya.
Wala na akong sinayang na oras at chinat na siya.
Me: Vanish, can I ask you on a date. Don't worry just a friendly date. Baka kung ano ano iniisip mo dyan. Asa ka!
Sabi ko sa kanya. Isa yan sa mga sinasabi ko para hindi niya mahalata ang felings ko. Ang saklap ba?
Her: Yeah sure Tyler, saka wag ka ring assuming. Wala akong gusto sayong kupal ka! 😜
Sabi niya. Natulala ako sa screen ng phone ko.
Wala akong gusto sayo
Wala akong gusto sayo
Wala akong gusto sayo
Wala akong gusto sayo
Wala akong gusto sayo
Paulit ulit na nagpleplay sa utak ko. What now Tyler? Ikaw nauna tapos ngayon ikaw ang masasaktan. Kupal ka talaga! Ayan pati sarili ko sinesermonan ko na.
Iwinaksi ko na lamang sa utak ko ang mga katagang iyon at nagreply na sa kanya. Baka mainip at magalit sakin yun eh. Takot ko na lang sakanya.
Me: Oo na tch. Mamayang hapon 4pm susunduin kita dyan sa bahay niyo. By the way, wag kang magpaganda.
Sabi ko na lang. Saka ayaw kong nag-aayos siya at baka madagdagan lang ang mga karibal ko tsk. Alam ko naman kahit na gwapo ako, marami pa ring nakapila sa kanya. Subukan niya lang pansinin ang mga iyon.
Her: Sige siguraduhin mo lang na susunduin mo ako. Baka iindian mo lang ako nako. Lagot ka saking Kupal ka. Saka bakit naman ako hindi magpapaganda? Mag-aayos ako whether I like it or not. Ah alam ko na kung bakit ayaw mo akong magpaganda.
Sabat naman niya sakin. Lumalaban talaga to ah.
Me: Ayaw kitang magpaganda kasi baka kabaliktaran lang ang mangyare. Oooppps sarreh nagsasabi lang ng totoo. Oh bakit naman? Ano na namang pumasok sa isip mo?
Sabi ko. Basta barahan hindi umuurong yan eh. Pero sa akin lang naman yan ganyan. Hindi siya ganyan pag sa ibang tao. I really know her.
Her: Sus baka bawiin mo yang sasabihin mo mamaya kapag sinundo mo ako. Huh! Maglalaway ka mamaya makikita mong kupal ka. Ayaw mo akong magpaganda kasi kahit naman di ako nag-aayos dyosa pa rin ako. Tsk sana sinabi mo na lang ng deretso. Pabebe ka pang kupal ka eh.
Reply naman niya. Ako babawiin ang sinabi ko? Hah! Hindi noh pero alam ko naman sa sarili ko na baka maglaway talaga ako mamaya.
Me: Ako babawiin ung sinabi ko? Hah! Manigas ka baka ikaw mamaya ang maglaway at mapako sa kinatatayuan mo. Saka oo tama ka. Ayaw kong magpaganda ka kasi kahit hindi mo naayusin ung sarili mo, maganda ka at dyosa...
BINABASA MO ANG
Crush Kita... Pero Di Mo Lang Alam
Novela Juvenil"Crush kita!!!Pero di mo lang alam". Lagi kong bulong sa sarili ko. Oo crush ko siya pero di niya alam. Kung bakit? Imagine mo naman, wala akong panama sa mga crush niya. Edi ang magagawa ko na lamang ay ang palihim na pagkakaroon ng crush sa kany...
