Karanlık bizi saklarmıydı? Yoksa kendinemi hapsederdi ?
En büyük düşmanımız karanlıkmıydı? Aydınlıkmı?
Ben aydınlığa dayanmayan , karanlıkta kendini saklayanlardandım.
Beni gözleriyle suçlayacaklar korkusuyla insanların gözüne bakamayan kızdım.
Onlarda bana babam gibi bakacaklar diye çekinirdim.
Erem Atay anlamı cennet olan ama ailesine cehennemi yaşatan kız.Babam için en büyük düşman, ablam için bir katildim
İyiki de öyleydim çünkü cezamı çekmeliydim... yine düşüncelere dalmışken evin önüne gelmiştim bile. Bizim katın ışıkları yanıyordu.bu saatte uyumuş olmaları lazımdı...
Hızlı adımlarla merdivenleri çıkıp zile bastım. Kapı açıldığında gözleri kan çanağına dönmüş ablam ile karşılaştım.
Kolumdan kaçakmışım gibi sıkı sıkı tutup eve çekti beni .kapıyı sert bir şekilde kapatıp bana döndü.gözlerim biran omzunun üzerinden eve kaydı.herşey yerle bir olmuştu evde yerli yerinde hiçbirşey yoktu. Mavi gözlerimi ablamın bana nefretle bakan kahvelerine çevirdim.
"Burda ne oldu sonunda şuan en merak ettiğim şeyi sorabilmiştim. Asıl kötü olan aldığım cevaptı.
"ba-babamı götürdüler"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEHENNEM MELEGİ
Teen FictionTanrının laneti bir gün cennete sızdı. Cennetin güzelliği nefretini daha çok ateşledi. Nefret zamanla büyüdü , sonsuz bir kora dönüştü . Bir gün ateşin hakim olduğu in beyaz bir ışıkla doldu . İşte o an Tanrı her şeyi yerle bir etti. Çünkü o an...
