Forget me (one direction fanfictie)

Part 9

Heeeeey, hier is part 9


Ik heb........

____________________

Mam zucht. Ik heb Longkanker.
Alles om me heen staat stil en het dringt nu pas tot mij door. Mam heeft Longkanker. Ik hap naar adem "wat?" Ik fluister het bijna.
Niall kijkt me met rode ogen aan en schreeuwt in mijn gezicht. "Longkanker kut" dan kijk hij me met grote ogen aan en de tranen stromen over zijn wangen.

Wacht wow stop noemde hij mij nou Kut?!
Mijn wangen zijn ondertussen ook helemaal nat geworden, ik ren naar boven en laat me op mijn bed vallen.
Mama is de enige waar ik altijd mee kan praten. Zij weet alles van mij. En nu dit! Ik kijk snel in mijn etui. Aha daar ligt het al een slijper, ik haal hem uit elkaar en pak het mesje. Snel maak ik wat sneedjes op mijn huid. Maar dan klopt er iemand op deur.
Zo snel als ik kan gooi ik alles onder het bed en trek mijn mouw omlaag.
Ik loop naar de deur toe en haal hem van het slot.
Mam komt binnen gelopen.
Mam "kindje gaat het weer een beetje, we gaan er samen tegenaan het lukt ons wel"
Dan gaat haar mobiel af.
Als mam ophangt, geeft ze me een knuffel.
Mam " ik heb goed nieuws"
Ik "je hebt toch geen kanker? Ze hebben je verwisseld?"
Mam begint te lachen "nee lieverd, maar ze kunnen mij beter maken. Ik moet NU naar huis"
Ik ren naar mijn kast en pak mijn koffer, maar mam houdt mij tegen.
Mam "Caithlyn, jij niet. Ik neem Lola mee, zij word naar mijn moeder gebracht, en jij kunt verder genieten van je vakantie"
Ik kijk haar verbaasd aan "nee mam ik ga voor jouw zorgen"
Mam "lieverd nee, ik ga toch naar het ziekenhuis, en dan zit jij alleen maar thuis.
Langzaam maar zeker dringt het tot me door.
Ik moet samen met mijn broer aka Niall, en de rest hier blijven.....




En hoe vonden jullie het?
Ik ben niet tevreden over deze part maar toch.
Commens altijd welkom!
Xxxx