Lost in the Land of Damned Creatures

Prologue

Lost in the Land of Damned Creatures

Follow me on WATTPAD : http://www.wattpad.com/user/kasumiyunalesca

The featured characters on this story are a work of fiction. Any resemblance to a person, living or dead is purely coincidental.

Please don’t steal my story. God is watching.

This story is for :

*Vampire lovers

*Man haters

*E-book & Wattpad Readers

*Love believers

*Brokenhearted

*Half human-Half vampires

*Those who want to become a vampire

*Mga taong gala/Excartionistas

*Korean/ Japanese fanatics

*Suplada

*Prangka

*Prangkista

*Royal Blood

*Maldita

*Amazona

*Babae

*Lalaki

*Bakla

*Tomboy

*Butiki

*Baboy

Isa ka ba sa kanila?

Congrats. Magugustuhan mo ang storyang ito ;)

PROLOGUE :

Katy’s Point Of View :

(,--)  zzZZZ…..

*Blag*

*Crash*

*Pak*

*Boogsh!*

“Ay anak ng butiki!” bulalas ko ng magising ako dahil may nalaglag sa mukha ko na isang matigas na bagay.

Tinignan ko ito. Pucha. Ito yung librong binabasa ko na nakalagay sa taas ng lagayan ng mga bagahe sa sinasakyan kong eroplano ah! Teka .. Papaano ito nahulog mula dun?

Nagsimula namang magpatay sindi ang mga ilaw.

Luminga linga ako sa paligid ko. Naghahagisan ang lahat ng mga bagay sa loob ng eroplano.

“Ate! Anong nangyayari?” pasigaw na tanong ko sa stewardess na nasa tabi ko.

Ako si Katy, 20 years old, half Korean-half Filipina, isang simpleng babae, SSB ( Single Since Birth ) sa ngayon ay nakasakay ako sa isang espesyal at pang one man service na eroplano na pagmamayari ng dad ko. Pasunod na sana ako sa kanila sa Korea. Kaso mukhang di ko alam kung mabubuhay pa ako. (Y.Y) Oh Lord please wag nyo po muna akong kunin. Bata pa po ako..

“Ma’am mukhang magccrash po ang eroplanong sinasakyan natin!” nanginginig sa takot na sagot ng stewardess.

Tumingin ako sa bintana ng eroplano at ..

Oh my gulay (O.O)

Para akong nasa isang bangungot..

Nakita ko ang isang malaking buhawi na unti unting humihigop sa eroplanong sinasakyan namin habang naulan ng malakas at kidlat ng kidlat. Asa dagat pa naman kami at halos wala akong makitang lupain. Pag tingin ko sa karagatan, tatlong whirlpool naman ang nakita ko dun.

Wag nyo sabihing ..

Nasa BERMUDA TRIANGLE kami?!

Ang kinakatakutan kong lugar!

“Prepare for impact! Prepare for impact!” pagaannounce ng piloto.

“AAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!” sigawan naming lahat sa loob ng eroplano.

Pabilis ng pabilis ang galaw ng eroplano. Lalong tumindi ang paglipad ng mga gamit sa loob.

Tuluyan na kaming nahigop ng malaking buhawi at unti unti kaming hinihigop pababa papunta sa tatlong malalaking whirlpool sa dagat.

Napahawak ako ng mahigpit sa silya ko. Sobrang bilis ng ikot ng buhawi. Nahihilo at nasusuka na ako. Is this the end? byebye life byebye family byebye friends jusko! Ang bata ko pang mamamatay!

Sa ngayon ay mabilis na kaming lumulubog sa ilalim ng karagatan. Pumapasok na din ang tubig na mula sa dagat dito sa loob ng eroplano. Mas mabilis ang ikot ng whirlpool sa tubig kesa sa buhawi na unang humigop sa amin kanina.

*Blag!*

Isang malaki at mabigat na bagay ang tumama sa ulunan ko.

Nawalan ako ng malay ..

---end of POV

****

Si Katy nga pala yung pic. sa gilid :)