Gecenin Karanlığı•SERİ 1•|DÜZENLENİYOR!

EVENT

#DÜZENLENMİŞTİR#

Cemre'den

Şuanda ablam ve Berk burada olmasaydı kesinlikle kalkar ve eve giderdim.Burada,Bulut'un yanında ablam var diye duruyordum.Olabildiğince mutlu gözüküyordum.Nereden bilebilirdim ki alerjisi olduğunu?Ablamlar geldikten birkaç dakika sonra kendine gelmişti.

Akşam olunca,ablam ile eve doğru yürümeye başladık.Berk ne kadar 'Sizi bırakayım' desede teklifini geri çevirmiştik.

Berna,"Bulut ile aranızda ne var?"

Şaşkın bir şekilde ablama baktım.Arkadaş oluyorduk.Yani...Sanırım?

Cemre,"Daha dün tanıştık.Arkadaş sayılırız."

Tamam,belki tam arkadaş değildik.Ama başka birşeyde değildik.

Berna,"Bulut...Nasıl söylenir?Ah!Geldik zaten."

Lafını tamamlamadı.Normalde bana herşeyi söylerdi.Neler oluyor?

Ablam annem ile hasret giderirken ben banyoya çıktım.Ilık suyla duş alıp,banyodan odama geçtim.Üstümü değişip,saate baktım.Daha çok erken olduğu için biraz telefonda takıldım.Bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmişti.Gerildim diyebiliriz.

Ne?Korku filmlerinde hep böyle olur.Önce mesaj gelir.Sonra anlam veremediğin sesler duyarsın.Ve bam!Bir bakmışsın ölüsün.

Kimden:Bilinmeyen numara

"Öğlen olanlar için üzgünüm..."

Gerilim duygusu anında yok olmuştu.Mesajda 'Seni öldüreceğim' veya 'Geliyorum kaçma' yazmıyordu.Öğlen olanları düşündüğümde Bulut olduğunu anladım.Cevap vermeden telefonuma onu 'Bulut' diye kaydettim.

Numaramı nereden bulmuştu?

SABAH

Sabah alarm çalmadan uyanmıştım.Sonunda!Kendime biraz zaman ayırabilecektim.Yataktan kalktığım anda alarm çalınca sesli bir küfür ettim.

Cemre,"Sikiyim!"

Bir rahat yok mu ya?Kırk yılın başı dinleneyim dedim.İki dakika sonra herşey bok oldu.Alarmmı kapatıp,ayaklarımı sürterek lavaboya gittim.Elimi yüzümü yıkayıp,dolabımın karşısına geçtim.

Beyaz bir gömlek ve dizleri yırtık bir kot pantolon giydim.Beyaz bir spor aykkabı giyip,saçlarımı at kuyruğu yaptım.Çantamı tek omzuma asıp,merdivenleri oturarak indim.

Ne?!Üşengeç bir kızım ben.Ablam bana tuhaf bakışlar atarken göz devirmekle yetindim.Evet,göz devirip,tek kaşımı kaldırabiliyordum.Kıskanın!

Ortalıkta annemi göremeyince ablama baktım.

Cemre,"Annem nerede?Yoksa ilk günden kadını kalp hastası mı yaptın?"

Bunu ciddi bir şekilde söylemiştim.Evet,bu benden beklenebilir bir davranıştı.Ablam botlarını giyerken saçlarının arasından bana baktı.

Berna,"İki günlüğüne evde olmayacak.Bedriye teyze hastalanmış onun yanına gitti."

Kadın 97 yaşında ölmediği için dua ediyoruz.Kadın ölümsüzlük iksirini buldu!97 yıllık hayatında 30 kere ölümden döndü.Ben öldüm kadın ölmedi!

Ablam kapıyı açıp,bana baktı.

Berna,"Cemre,içinden kadını öldürmeyi kes!"

Düşüncelerimi dağıtıp,ablamın yanağını öptüm.