Finding The Value Of Ex (Para sa mga Ayaw Mag-move On)

Independent

"Independent woman is a woman who can stand by her own feet and walk alone when you can't be there."

Una kong nakita si Hazel sa isang campus rally. Napahanga niya kaagad ako sa unang tingin pa lang. Simpleng-simple siya sa suot niyang white t-shirt at fitted maong pants ngunit aaminin kong ang lakas ng kanyang dating. Nakadagdag siguro sa kanyang appeal iyong pagiging aktibo niya sa ganitong uri ng pagtitipon. Ewan ko, pero bilib na bilib ako sa babaing nakikipaglaban para sa kapakanan ng iba. Tulad ngayon, nagra-rally sila para ibalik sa serbisyo si Mang Danilo, ang school janitor na mahigit dalawampung taon nang naglilingkod dito sa eskuwelahan pero bigla na lang tinanggal sa trabaho dahil lang nabasag nito ang side mirror ng kotse ng isang estudyante na anak ng isa mga miyembro ng board of school directors. Ang ama pa mismo ng estudyante ang sumibak sa trabaho sa kawawang janitor.

Nagulat ako ng umakyat siya sa stage at hinawakan ang mikropono at buo ang tinig na nagsalita sa harap ng mga estudyante.

"Mga kapwa ko mag-aaral! Anong klaseng pamantasan meron tayo? Isang pamantasan na walang pakialam sa kanyang mga empleyado. Isang pamantasang sabik sa power tripping ng mga taong nagpapatakbo rito. Isang pamantasan na hindi nag-iisip at walang puso sa maliliit nitong empleyado na buong buhay na ang ginugol dito pero tinanggal na lang nang wala man lang due process. Ipaglaban ang karapatan ng mga maliliit! Ipaglaban ang karapatan ni Mang Danilo!" sigaw niya habang nakakuyom ang kaliwang kamao sabay itatas ito sa bawat bigkas niya ng mga salita para ipaglaban ang karapatan ng tinanggal na janitor.

Naghiyawan ang mga estudyanteng kasama sa rally. Buong puwersa silang sumasang-ayon sa mga binitiwang salita ni Hazel... si Hazel De Dios.

Mas lalo akong humanga kay Hazel nang malaman kong first year college pa lang siya sa kursong AB Political Science. Hindi na ako nagtaka na ganoon siya kaaktibo sa rally. Course pa lang niya, alam mo nang palaban at hindi basta-basta magpapatalo.

Ako naman ay second year college pa lang noon sa kursong Business Administration major in Management. Simpleng estudyante lang ako. Maliban sa iilang club na sinalihan ko ay wala na akong ibang school activities. Mas pinagtutuunan ko ng pansin ang academics. Dahil marami pa akong plano after graduation from college. Hindi sa kolehiyo magtatapos ang pag-aaral ko. Kukuha pa ako ng masters degree. Pero sa ngayon, hindi ko itatanggi na nakuha ni Hazel De Dios ang buong atensyon ko.

Nakakuha ako ng tiyempo na makilala siya nang makasabay ko siya sa canteen. Nauna ako sa pila, kasunod ko siya.

"Isang lasagna at iced tea," sabi ko sa sales crew.

"Miss, ano sa'yo?" narinig kong tanong sa kanya ng isa pang sales crew.

"Pineapple juice at isang order ng lasagna," sabi ni Hazel.

"Naku, miss last order na iyong kay sir. Wala nang lasagna," malungkot ang mukhang sabi ng crew.

Napatingin ako kay Hazel. Nakita ko sa mukha niya ang pagkadismaya, pero hindi pa rin nawawala ang natural niyang ganda.

"Miss," sabi ko sa kanya. "Kung gusto mo, sa'yo na lang iyong order ko. Oorder na lang ako ng iba."

Umiling si Hazel. "Hindi, huwag na. Ako na lang ang oorder ng iba."

"I insist. Ayan o, mukhang gustong-gusto mo talaga ng lasagna. Kaya huwag ka nang tumanggi," sabi ko sa tonong hindi talaga papayag na tanggihan niya. "Hindi ko pa naman nababawasan 'yan."

Napangiti si Hazel at hindi iyon nakaligtas sa paningin ko.

"Kung mapilit ka ba, eh. Sige, akin na lang ang lasagna mo. Anong oorderin mo? Ako na lang ang oorder ng kakainin mo, then palit na lang tayo," Hazel remained smiling I noticed the dimples on her cheeks.