BÖLÜM -1-

69K 417 29
                                    

Tüm haklar saklıdır.
Tarih: 03.03.2017

1.Bölüm- "Her bacak aralayana yerleştirmem.."

Seray Demir

Korku.. Kim olursak olalım ne yaşarsak yaşayalım içimizde gizlenmiş, karanlık tarafımızda saklanmış korku duygusu vardır.

Şuan dünya yakılıyor deseler, sorgusuz sualsiz kabullenen o kişi kesinlikle ben olurdum.

Elimi yavaşça kapıya koyup hafifçe bastırdığımda, umduğum manzarayı görmemek için dualar ediyordum. Kalbim kırılırdı, kalbimin kırıkları canıma batardı.

''Hadi bebeğim hızlan.." duyduğum inleme sesi, tanıdık sesle törpülendi ve ortaya kaçınılmaz bir son çıktı.

Kapı aralandığım yere eğilmiş bir kız ve zevk içinde kıvranırken, şaşkına dönmüş üvey abim. Cam Kırkları, canıma battı hissetin mi?

"Kerem..." sessizlik.. Ve canıma batan kırıkların ortaya çıkardığı kanlı son kelime, "abi."

Gözlerime kapanan bir çift el ile dünyaya kendimi kapadım ve sadece kulağıma gelen sesleri dinledim.

"Hadi arzu.. Çabuk çek boxserimi.. Pantolonum kapıda hadi bırak şu pensimi. "

Kız mırıldanarak dediklerini yapmış olacak ki memnuyetini belli edercek bjt şekilde mırıldanarak ellerini gözlerimden çekti.

Kız, kıvrılmış eteğini düzelterek "beni becereceğine söz verdin.." diyerek kalçasına kadar gelen saçlarını savurarak lavabodan çıktı.

Kızarmıştım hemde fazlasıyla. Zil sesi çalna kadar nerdeyse hiç konuşmadan öylece yere bakmıştım. Zil sesi duyulduğunda kapıya doğru giderken beni bileğimden kavrayarak, sırtımın kapıya çarpmasını sağaldı.

Acı içinde dinlerken kendini bana bastırarak, "bak" dedi. Sertleşmiş erkekliği mümkünmüş gibi daha da kabarırken bir kez daha bastırdı.

"Bu senin eserin..şimdi burada Olmasaydın bu halde olmayacaktım." Yutkundum. Duymuyordum ve duymayacaktım. Dilime hakim olmalıydım. Ama ne hacet? Tabiki olamadım.

"Senin için aralayan çok." Kendi dediğim cümle dudaklarımı ısırmama sebep olurken istemsizce kendimi ona bastırarken buldum.

"Her bacak aralayana yerleştirmem. Özellikle senin gibi titreklere çirkin." Üzerimden çekilerek kapıyı açtı ve çıktı gitti.

Her zaman ki, gibi sırtını dönerek gitti.

Peki, arkasında bıraktığı enkazdan haberi var mıydı?

****

"Ahh, kerem.."

"Daha hızlı.."

Yukardan gelen seslerle üvey annemin evde olmadığını anladım. Zaten olsada abim eve kız getirmeye cesareti olamzdı. Beni duymamaları için kapıyı yavaşça kapattım. Ayakkabılarımı çıkarttım

Çanatamı omuzuma iyice asıp yavaşça merdivenlerden yukarı çıktığımda sesler daha da belirginleşiyordu onlara görünmeden odama gireceken abimin odasının kapısı'nın aralık olduğunu gördüm.

Aralık kapıdan baktığımda kumral saçlı bir kız diz çöküp dondurma (penis) ağzına almıştı göğüsleri açıltı beyaz teni göz önündeydi abim ellerini kızın saçlarını kavramıştı.

Bedenim temiz olabilir ama gururum ve onurum onun tarafından çoktan kirletilmişti. Benim onlaradan neyim eksik.

Çok fazla eksik..

Onlara görünmeden odama girdim, sesleri duymamak için ellerimi kulaklarıma bastırdım.

Duymayabilirdim ama içim çıkana kadar anlayabilirim..

🍁💧🍁

Oy vermeyi unuttumayınız lütfen 🌟

Düşüncelerinizi yorumda paylaşırsanız sevinirim ☺

diger kitabim 'Arkadaştan öte (+18)' Bakmayı unutmayınız ve votelerinizi eksik olmasın...

Yasaksın Bana  (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin