İncirler Olana Kadar

4. Bölüm

O benim birtanemdi. Canımdı. Kanımdı. Sanki ikizim gibiydi. Ama artık deil. Çünkü bana çok büyük yanlışlar yaptı. Benim sevdiğim tek çocuk olan buğrayla aynı yatağa girdi.
Onşatı alt alta görünce buğraların salonunda  dünyam başıma yıkıldı. Sanki  dünya durdu. Güneşim ayım dünyam kayboldu.
"Sen hangi sıfatla bu eve gelebiliyosun ya sen kimsin benim evime girebiliyosun. Defol git bu evden. O çok sevdiğim çocuğun altında inlemene baksana sen."
Şuan bana yavru köpek gibi bakıyordu. Ama umrumda mıydı tabiki hayır.
"Bak hayal olaylar bildiğin gibi değil eğer beni dinlersen....."
"Seni yada başka birini dinlemek istemiyorum hayatımdan defolup gidin. "
Kapıyı açdım bunları söylerken. Çıktı. Saate baktığımda 8.30 du koca bi siktir çekip dolaba koştum. Hemen mavi  okul forması ve siyah eteğimi Ayağıma da siyah konverslerimi giyip hemen saçlarımı taradım. Hafif bir fondöten sürüp evden çıktım. Gerçekten geç kalmıştım okula varır varmaz sınıfın kapısını tıklayarak sınıfa  girdim. Ders tarihti.Tarih hocası şengül hocacım bana dönüp
"O bakıyorımda uyanmışsınız Hayal hanım "dedi herkes kıkırdadı hoca yüzüne donuk bir ifade takınıp.
"Geç yerine bir daha geç kalırsan derse almam. Ona göre "dedi
Baaşımı sallayıp yerime ilerledim.ama yerimde Barış yoktu. Onun yerine Kayra vardı. Neden ordaydı ki o şimdi.Yanına yaklaşınca kenara kaydı .
"Günaydın."dedi. Bende sahte bir gülümsemeyle
"Günaydın."dedim
Ve kafamı sıraya koyup uyumaya başladım.
Birinin beni dürtüklemesiyle irkildim.
"Hayal uyandırmak istemezdim ama zil çaldı." Dedi Kayra.
"Off tamam Kayra ya aşağı inmicem ben." Kahkaha attı
"Canım. Okul zili çaldı bitti okul bitti"yaaa ben onca saat uyumuşmuydum . Hemde Kayranın yanında of hayal of gerizekalı. Taş gibi çocuğu kescene uyuyorsun. Salaksın kızım sen.
" Taş gibi olduğumu bişiyorum ama yine de teşekkir ederim " dedi alaycıl bir ses tonuyla. Oha ben onların hepsini onun yanında mı söylemiştim. Salaklık diye nobel ödülü olsa hersene ben alırım herhalde. Hemen kalkıp üstmü başımı düzelttim. Eşyaarımı da toplayıp çantama koyunca gitmeye hazırdım. Kayra ya teşekkür edip hemen arabama yöneldim. Eve varır varmaz sıcak suyun altına girip güzelce duş aldım. Duştan çıktığımda hemen üstüme bornozumu saçımada havluyu takıp kendimi odama attım. Hemen altıma şortumu üstünede bi askılı geçirip annemin yanına aşağıya indim. Annem yemek masasında biriyle tartışıyordu.  Bu adam kim?
"Hayal gel kızım. Bak Serhat amcan. "
Bu bizim düşman şirkerimiz olan Subaşı holdingin sahibiydi. Sadece kafamı sallayıp mutfağa girdim. Mutfakta Kayra vardı. Şan hayal mi görüyorsun Hayal dedim kendi kendime. Ağzımdan ni anda
"Kayra!!" Çıktı. Kayra bana doğru döndü.
"Sen burda ne arıyorsun?" Diye sordu. Ah gezizakalı burası benim evim..
"Burası benim evim asıl sen burda ne arıyorsun ?"
"Babanla annen ortak olmayı planlıyorlar o yüzden geldim." Dedi.oha şimdi babamın düşman holdinviyle annem ortak mı oluyordu?
"Peki sen mutfakta ne arıyorsun Kayra??"
"Biraz acıkmış olabilirim. " 
"Bana yemek yapsana nihaytinde misafirim burda."
Haklı. Hemen aklkma makarna yapmak geldi bende açtım sonuçta.
" makarna"
"Olur ama soslu olsun " kafamısalladım hemen tencereye bidaz ssu doldurup ateşe bıraktım. Ve sosunu hazorlamaya başladım. Domatesleri uıkayıp güzelce bi sos yaptım. Makarnalar haşlandı. Süzdüm hemen ve  yağda çevirdim bi iki kere. Servis tabaklarına koydum hemen üstümede sostan koydum. Tam ortasına da bir nane yaprağı olmuştu işte . Hemen mutfal masaının üstüne koydum tabakları ve 2 bardak portakal suyu koydum. Hemen yemeye başladık.
Kayra'dan

Bu kı bu kadar güzel yemek yapabilir miydi ya. Bu zamana kadar hiçbir kız bemim için yemek yapmamıştı. Tabağımdakileri resmen silip süpürmüştüm. Hayale baktığjmda yaval yavaş yiyordu Ağzının kenarında domates sosu kalmıştı.
Napsaydım acaba??