Blood Heir

Chapter 7

Someone's POV

BREAKING NEWS

Isang 17 taong gulang na lalaki ang natagpuang patay sa tapat ng isang bahay sa Dunchville Homes...

I turned on the TV for some good news. Pero ano na naman ba'to?

Samantala, may natagpuang bakas ng kagat sa leeg ng binata na posibleng kagat daw ng isang bampira. Ayon sa isang saksi, nakita niya ang biktima kasama ng isang lalaki sa tapat lamang ng kanilang bahay. Ngunit laking gulat niya nang iangat nito ang biktima at kinagat di umano sa leeg nito na naging sanhi ng kanyang pagkamatay.

"B-bamp-pira. Pinatay niya si Mike!" Mahinang sigaw ng babae sa screen. The screen displayed a pale girl with a black straight shoulder-length hair. She is seating in her bed in a hospital. I read her name on the screen, Maddy Dizon. Poor child. "I didn't d-do anything t-to save him." Kitang-kita sa mata niya ang galit, inis, lungkot, pagkabigla, pagkaulila at pagod. I've never seen such broken person in my entire life.

Ang saksi ay nandito ngayon sa St. Serlard's Hospital upang magpagaling matapos na mawalan ng malay. Nagising siya kaninang 8:25 ng umaga. Nandito ang kaniyang ina na si Evangeline Dizon upang isalaysay ang kaniyang nasaksihan kagabi.

The screen showed a petite woman dressed in white plain shirt and black pants. Nakaupo siya malapit sa kaniyang anak. Bakas sa kaniyang mukha ang pag-aalala at pagod.

"Lumabas ako ng bahay namin para sana tingnan kung nasaan na si Maddy, yung anak ko. P-p-pero ang nadatnan ko po ay ang nakahandusay niyang k-katawan kasama ang isa pang lalaki sa harap ng aming bahay. Noong paglapit ko, nakilala ko na ang lalaki, si Mike pala, yung kababata niya." She paused and looked at her crying daughter. She held her hands. Then she looked at the camera and talked again, never letting go of her daughter's hand. "M-may mga bakas ng d-dugo akong nakita sa damit nila. Doon na ako natauhan at tinawag ang asawa ko at kung sino pang kapitbahay namin na maaaring tumulong." Maddy bury her face to the pillow and cry harder. Her mother held her hand tightly.

Nagflash sa screen ang images ng biktima. Hmm parang pamilyar siya.

Tss. Bampira. Baka nakagat lang ng ahas yun. I take a sip of the coffee beside my table as I check the accounting of our flower shop. It's late night and yet wala pa rin si Diane. I told her to go home earlier everytime but she's hardheaded. She always wanted to work overly. "Hello? Yan, asan ka na?"

"Nasa work pa."

"Gusto mo sunduin kita jan?"

"Hindi wag na. Kaya ko na sarili ko. Sige. Love you, hon."

Third person POV

12:01 a.m. Diane was preparing herself to leave her cubicle. "Mars, una na'ko. Kanina pa yun naghihintay si Tony." She said to her officemate, Ariane. "Waah! Lee Jong Suk! Why do this to me?" She's watching K-drama again. "Haist. Ano bang meron sa mga koreanong yan." Diane make her way out the building. Then a taxi stopped in front of her. "San po kayo, Ma'am?"

"Kuya, Manchester Ville." She immediately rides inside the taxi as she seeks her phone in her bag. "Asan na ba yung phone ko?" The rear mirror shows the driver eyeing on the woman in his back seat.

Makalipas ang ilang minuto, "Kuya, jan na lang ako sa may black gate." Di siya pinansin ng driver. "Kuya, sa gilid na lang po."

The car didn't stop until it was in a dark part of the village . "K-kuya nakalampas na yung bahay k-"

Sa isang iglap, nasa tabi na niya ang driver ng taxi. He grabbed her head and took a glance on her eyes. She could see purple sparkle on his eyes. "K-kuy-" Parang tumigil ang paghinga niya nang tuluyan na nitong malapitan ang leeg niya. She even felt his breath before he totally bite her neck.