Be: သူေဌးကားရပ္ပါဦး!
Woo:ဘာလို႔လဲBecha ssi!!
ကားေမာင္းေနရင္းလမ္းတစ္ေနရာတြင္Bechaက လွမ္းတားလိုက္၍Minwooနားမလည္ႏိုင္စြာျပန္ေမးမိသည္။ကုမၸဏီတြင္ အေရးၾကီးဧည့္သည္မ်ားေရာက္ေနပါလ်က္ ကားရပ္ခိုင္းေနေသးသည္။Bechaဘာမွမေျပာဘဲကားထဲတြင္ထိုင္ေနရင္းMinwoo ဘက္လွည့္ကာ......
Be:ကုမၸဏီမွာဘာဧည့္သည္မွေရာက္မေနပါဘူးသူေဌး။သူေဌးကိုကြ်န္မ ေျပာစရာရွိလို႔အဲ႔ကေလးဆီကေန ဆြဲေခၚလာခဲ႔တာကိုခြင့္လႊတ္ပါ။
Woo:ထားလိုက္ပါေတာ့။ ေတာ္ေတာ္အေရးၾကီးတဲ႔ကိစၥထင္တယ္ ေျပာပါဦး
Becha:သူေဌးလည္းရိပ္မိမယ္ထင္ပါတယ္...
Woo: ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ???
Be:သူေဌးလည္းသိမွာပါ...ကြ်န္မ သူေဌးအေပၚထားတဲ႔စိတ္ခံစားခ်က္ကို
Woo:ဗ်ာ????
Becha တေျဖးေျဖးႏွင့္ Minwoo အနားကပ္လာျပီး သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးမ်ား ဦးတည္ရာက.........
Minwooရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ပူေႏြးးသြားေစသည့္Becha ကေတာ့ လိုခ်င္တာရေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ပမာ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးကိုျပံဳးျပေနေသာ္လည္း Minwooကေတာ့ ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ေျပာရမည့္စကားမ်ားး အစအန ရွာမရေအာင္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ေလသည္။
>>>>>>>>>>>
အေအးဆိုင္ေလးတစ္ခု၏ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္အသားေဖြးေဖြး ခႏၶာကိုယ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႏွင့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။မိန္းကေလးမ်ားးအဖို႔ မ်က္စိတဆံုးေငးရေလာက္ေအာင္ေယာက္်ားပီသေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္ ထိုေကာင္ေလးက......Do Chan Eun
Chaneunတစ္ေယာက္ ဖုန္းscreenကို လက္ႏွင့္တို႔လိုက္ ဖုန္းကို နား နားတြင္ ကပ္ကာ ထားလိုက္။ဖုန္းေခၚလို႔မရလ်ွင္ 'ေတာက္' ေခါက္ကာ ထပ္ေခၚလိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ေနာက္ဆံုး သူဖုန္းေခၚေနသူထံသုိ႔ ဖုန္းဝင္သြားသည္တူသည္။ႏွင္းဆီပြင့္ေရာင္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားပြင့္လာျပီးး ေျပာမည့္စကားကို အစခ်ီလိုက္သည္က သူ၏သူငယ္ခ်င္းနာမည္ကို ေခၚလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
