DEPRESYON OTELİ

DEPRESYON OTELİ- BÖLÜM 8

Bazen sorarlarya"Hayatında biri var mı?" diye hayatımda biri yok.
"Birinde hayatım var"

Sevmek bu kadar zor mu geldi adam olmak bu kadar mı zordu ben bu halimle seni sevmişken sen ne yaptın sildin bizi gerçi senin gözünde biz hiç biz olmamıştık o da ayrı bir ironi ne geçti eline sen ve ben farklıymışız aslında bunu yeni anladım ben gülüşüne  öldüm sen ise ölüşüme güldün ben acı çekerken sen kimlerin yanında kahkahalara boğulmuşsun ben senin bıraktığın anılarda boğulurken farklıymışız her türlü işte bunu yeni anladım ama en büyük hayalimi iyiki seninle yaşamamışım en büyük hayalimi sana söylemiştim belki hatırlarsın demiştim ki en büyük hayalim sevdiğim erkekle yağmurun altında ıslanmaktı gülerek ıslanmaktı iyi ki yalnız başıma ıslanmışım ve o yağmurun altında yine yalnız ağlamışım ben iyiki yağmurun altında ağlamışım ıslanırken çünkü o yağmurun altında beni ağlatan değil beni güldüren çocukla  ıslanmak isterim senin gibi kalbimi yaralayan değil kalbimdeki ve ruhumdaki yaraları saran çocukla bak yine sağanak yağmur var ve şimdi ıslanıp geldim sırtımda battaniye önümde kahve robot gibi donmuş bi halde bunları yazıyorum ama iyikide yazıyorum beni tek yazdıklarım ve okurlarım anlıyor artık yaşamak istiyorum seni içimde öldürmek istiyorum ama hergün içimdeki ölünün mezarını ziyaret edip ağlamak istemiyorum unutamam belki ama en azından sürekli aklıma gelme yerken içerken yağmurda ıslanırken karların içindeyken baharda çiçekler etrafa polen yayarken alerjim yüzünden hastalandığımda yada yazın sıcaktan sucuk olmuşken plaja yüzmeye gittiğimde sonbaharda ağaçlardan dökülen yaprakların üstüne bastığımdaki seste kafama sararmış bir yaprak düştüğünde onu alırken ağlarken gülerken moralim bozukken sinirliyken hastayken stresliyken üşürken sıcaktan bunalırken kahve içerken gelme işte gelme aklıma.

Gittin..
-ve solumda kaldın.
-ve soluğumda.
-ve sonumda.