DEPRESYON OTELİ - BÖLÜM 10

20 3 0
                                    

Hep düşünüyordum.Neden?Neden?Bu  kadar acı çekiyorum diye.Anladım seni sevmekmiş suçum ve sen hakimsin bu dava da son karar senin ve sen kalemimi kırmayı tercih ettin.Beni idam cezası ile yargılamak istedin.Ama sonra yasalara uymadığı için seni sevmenin suçunu ağırlaştırılmış müebbet olarak karar verdin.Ve şimdi yüreğim,ruhum,düşüncelerim,ciğerim hepsini hapse attın.Bir de yetmezmiş gibi hücre cezası verdin her birini ayrı bir hücreye koydun.Ve onların zamanla çürüyüp ölmelerini zevkle izledin.Kendi ölüm fermanımı imzaladım o gözlere bakarak ve sen de ilk cinayetini işledin bu gözlere bakarak.İkimizde suçluymuşuz galiba.Ama senin bana bakmanın cezasını da,benim sana bakmamım cezasını da ben çekiyorum.Ve sen cinayet işlemeye devam ediyosun o gözlerinle.Sen artık azılı bir suçlu hatta seri bir katilsin.

Duygusuzsun.Ruhsuzsun.Kalpsizsin.Vicdansızsın.Sevgisizsin.Sadistsin acı çekmemden hoşlanıyosun.Ama maalesef ben seni hala çok SEVİYORUM.

KALBİM SANA ACI ÇEKTİRENİ ÇOK SEVİYORUM.AMA SEN DE SEVİYORSUN.

Mantığım bile seni sevdi.Herşeyimle sevmiştim seni.Ruhumla,kalbimle,mantığımla, hayallerimle,gözlerimle.Benim olan herşeyle sevdim seni ve senin olan herşeyi sevdim.Saçlarının kırıklarından,kolundaki yaranın kabuğunu bile sevdim.Senin hiç beğenmediğin benlerinü bile sevdim.Yine senin sevmediğin elinin  kenarındaki beyaz küçük doğum lekeni bile sevdim.Sevdim işte senin DNA'nı taşıyan herşeyi yada senin giydiğin herşeyi.Senin yediğin yemeği bile sevmiştim oysaki.

AMA SEN BU KADAR SEVİLMEYE DEĞMEZMİŞSİN.

AMA YİNE DE SENİ SEVİYORUM.

"Artık öpsen,
Sarılsan da geçmez,
Ben bile geçtim gittim kendimden."



DEPRESYON OTELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin