Kalbi DUA'msın

Aşk'ı Münteha

Bu sabah çiçeklerini suladın mı anne, açtın mı taze yufkalarını..
Kız kısmı çok gülmez derdin ya hep canımın özü,
gülmez oldu artık bak kızının yüzü.
Sana kızamam gözümün nuru, ne gördünse ninemden
onu gösterdin bize, ama biliyor musun anne,
senin dediğin gibi değil artık hicbirşey. Zaman çok değişti,
hani nasıl desem köprünün altından çok sular geçti.
Zaten gülmeye bahane arar olduk anne,
öyle bol keseden sevinclerimiz yok artik..
Sen degil miydin sabahın altısında kalkıp
çiçeklerden birini açmış görünce sevinci yüzüne vuran.
Bizler sadece yağmura, kara ve de güneşe sevinen bir nesil olduk Anne. Hüznůmüzü yagmurla yıkar olduk,
karın beyazlığı umut oluyor karanlık dünyamıza
ve güneşe asıyoruz kurusun diye gözyaşlarımızı.
Bizler dizi dizi mobilyalar arasına sıkışıp kalmış,
senin yaylı karyolan ve tahta sandığına ettiğin şükrü kavrayamamışız.
Doymak bilmeyen karnımız degil, çünkü haramdan çekemedigimiz gözlerimiz var.
Renk renk saksılar içinde ölüyor çiçeklerimiz,
senin yağ teknelerinden dönme saksılara gizlenmiş sanki cansuyumuz.Yetinmeyi unuttuk anne, yetmeyi düşünen yok.
İmkanlar icinde imkansızız anne, varlıklar içinde kayıbız.