Bu Sakarlık Beni Mutlu Etti :D <3

108 30 11
                                    

Arkamda o vardı.Ona baktığımda o kadar çok şaşırdım ki,bunu neden yaptığını anlamaya çalışırken,ona ''Bunu neden yaptın?''bile diyemedim.Sonra bana şöyle bağırdı

-Hemen ağla!,

dedi ve arkasını döndü.Bense hiçbir şey anlamadan Mert'e güvendim ve ağlama numarası yaptım.Kafamı kaldırdığımda ise Mert'in neye baktığını görmek için kafamı biraz sola yatırdım ve dikkatlice baktım.Merve olduğunu anladığımda ise hemen başımı öne eğdim ve savaş başladı.İlk olarak Merve

-Ooo bakın burda kimler varmış? Seni burda çok sık görmeye başladım Mert bu beni rahatsız ediyor.Ya da senin deyişinle miğdemimi bulandırıyor demeliydim,dedi ardından Mert

-Miğdenin bulanması ya da rahatsız olman için hassas bir insan olman gerekir. Önce insan ol sonra hassas.Ayrıca benim evim burda asıl sen buralarda fazla görünüyosun,

dedi.Yediği lafın etkisiyle Merve birden kafayı bana taktı ve

-Her neyse siz ikiniz burda ne yapıyorsunuz?,dedi Mert'se emin bir edayla

-Giderken ayağıma bastı bende dersini verdim.Hem bundan sanane yoksa bana aşık falan mısın? Eğer değilsen hadi git sokaklar kusmuk dolsun istemiyorum,dedi Merve'yse zavallıcık Mert'in zekasıyla başa çıkamayacağını anladı ve gitti.Bense kanaması durmayan dizimle uğraşıyordum.Tamda etek giyilecek gūnmüş.Mert birden arkasını döndü ve bana doğru eğilerek

-İyi misin? Çok acıyor mu ? Hadi elimi tut da kalkmana yardım edeyim,dedi ve elini uzattı titrek elimle elini tuttum kalktım ve ardından cılız bir sesle

-Şey... acaba beni neden ittin?,dedim Mert

-Onları sokağın başında görmüştüm eğer seni görselerdi eminim sana bulaşırlardı.Ve eğer ben sana onlardan önce bulaşırsam,onlar sana bulaşamazlar çünkü benden  korkuyorlar.Bu yüzden endişelenme seni kafaya takmış falan değilim ayrıca özür dilerim,hadi gidip yakında

ki marketten sana yara bandı ve yaranı temizlemek için bir şeyler alalım,dedi.Tam da ona "Olur" diyecekken marketten bahsedilince aklıma kasiyer çoçukla olan randevum geldi.Ben bunları düşünürken Mert çoktan elimi tutmuş market yolunda beni sürüklüyordu.Birazcık daha ilerlediğimizde ise kasiyer çoçuk önümüzde duruyordu. Ama neden gözüme eskisinden daha karizmatik ve havalı gözüktü yoksa bu onun market dışındaki imajımı,nerden bilebilirdim ki zaten.Ama yinede Mert'le aralarındaki gerilim gözümden kaçmadı.Kasiyer çocukla Mert birbirlerine yiyecekmiş gibi bakıyorlardı.Havalı bir ses tonuyla kasiyer

-İyi misin? Bacağın kötü görünüyor,dedi ve bana doğru yaklaştı tam "Ben,çok özür dilerim"demeye başlarken elimi Mert'in elinde çekti ve Mert'e

-Artık onu ben alabilirim.Markette yarasını temizleriz.Sen gidebilirsin,

dedi ve kolumu omuzuna attı Mert'se çok kızmıştı. Sanki kasiyer çoçukla paylaşamadıkları bir şey vardı. Peki bu neydi? Yoksa ben miydim?,kafamda bunlar dönerken yürümeye başladığımı fark ettim.Kasiyer çoçuk beni market yolunda yürütmeye başlamıştı.Hafifçe başımı döndürdüm ve Mert'e baktım.Eve doğru yürüyordu.Üzüntüyle başımı kasiyer çoçuğa doğru döndürdüm.Ve 2 saniyelik bir bakıştan sonra başımı öne çevirdim,çevirmemle beraber bir şeye çarptım.Kafamı kaldırdığımdaysa şok geçirdim.Evet,az önce eve doğru yürüdüğünü gördüğüm çoçuk şimdi tam önümde duruyordu.Ben şoku atlatma evresindeyken Mert alaycı bir tavırla

-Sanki bu ânı daha önce yaşamıştım,dedi.Doğru ona daha önce de çarpmıştım.Ama bu farklıydı sanki bu sefer ben ona değil de,o bana çarpmış gibiydi ona şaşkınlıkla

RAPUNZELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin