Chapter 2: Meet Setzer.
SEGER POV.
Pinagmasdan ko ang babae na natutulog ngayon sa kama ko.
She's quietly beautiful on the outside. How 'bout in the inside? I guess...
Napahawak ako sa ulo ko.
Shit! Not now! It's painful!Nagmamadaling lumabas ako ng kwarto. Agad na kinapa ko sa drawer ang painkiller.
"Shit! Shit!" Mura ko.
Agad na ininom ko ang isang tableta. Napaupo ako sa panghihina ng katawan ko.
Eto ang dahilan kung bakit kailangan ko mapagisa. Kung bakit kailangan ko lumayo sa sarili kong kalayaan.
The devil inside me.
Na pilit kumakawala sa katauhan ko.
He ruined my life.
He changed everything to me.
"Not now, Setzer!"
Kinuha ko ang base at ibinato sa dingding.
"Fuck you!"
Isang malakas na tili ng babae ang nakapukaw ng atensiyon ko.
Nakita ko syang nakatayo sa pinto habang nakahawak sa magkabila nyang tenga.
"Hey? Why are you crying? Am I scared you?"
Lumapit ako sa kanya pero napaatras ito.
"Easy..."
Humakbang ulit ako palapit sa kanya. Nakatingin lang ito sa akin.
"Are you hungry? Come to me. Let's eat?"
Yumuko ito.
Di ko maiwasan na pagmasdan ang itsura nya.
She's wearing my white t-shirt. How hot she is. Only t-shirt, no more any garments like bra and panty.
Maybe later, I'll call my mom to buy some things she need.
Lumapit ako sa kanya at inalalayan syang maglakad.
"Jesus! Help me..." Naibulong ko habang nakapikit.
Pasimple kong inamoy ang buhok nya. Damn! I can't control myself again!
"What do you want to eat? Tell me. Anything."
Nginitian ko sya.
Isang sulyap lang ang binigay nya sa akin. As usual. Ni hindi nga makapagsalita ng marami. Kahit ang ngumiti tila nakalimutan na din.
Isang araw pa lang syang nasa akin at naeenjoy ko yun.
Para nga siyang isang manika na kailangan alagaan at pagsilbihan.
"Egg? Bacon? Uh, hotdog?"
Napabuga ako ng hangin. Ba't ko nga ba sya tinatanong.
Kinuha ko ang kutsara at pinggan nya.
"Susubuan na kita. Say 'ah' baby."
Itinapat ko sa bibig nya ang kutsara na may laman na pagkain.
"Please take me home..."
Natigilan ako.
Nangingilid ang mga luha nito sa mata.
"Uh... Later. Just eat first. Okay?"
Nanginginig ang ibabang labi nito nang ibuka nya ang bibig nya.
"What's your name?"
Isang iling lang sagot nito sa akin.
Seryoso pala sya kagabi.
"I'll give you a name." Nagisip ako.
"How 'bout... Selena? Taylor or Britney like Spear?"Natawa ako sa sarili kong joke. But she's still in a same face. Serious mode.
"Okay. Your name is Ezra. I'll call you Ezra."
Napakurap ito. Alam ko na, nagustuhan nya ang pangalan na ibinigay ko sa kanya.
Tahimik na natapos nya ang pagkain.
Base sa mga kinikilos nya, she's in a stage of traumatic about what happened to her before.
Tingin ko nakaranas sya ng pagmamalupit sa kung saan man sya napunta.
Nung niliguan ko sya kagabi, akala ko libog ang mararamdaman ko. Pero hindi. Nakaramdam ako sa kanya ng awa.
I see the scars scattered around her body. She's having experienced of torture.
Naaawa ako sa kanya.
Sa tingin ko, kailangan nya ako para protektahan sya.
Pero hindi ako makakasigurado na magagampanan ko 'yon.
May sarili din akong problema.
At kailangan ko 'yon resolbahan para protektahan din sya.
I know about Setzer. He's a monster. But not just a monster, he is a dangerous one.
He can do what ever he wants.
He killed anyone.
Even my girlfriend...
I hate him! Or should I say,
I hate myself.