_______________________________________________________________________________
CHAPTER 17
LUHAN's POV
Dumating si manager hyun at agad naman siyang sinalubong at kiniwelyuhan ng kapatid ni angelica.
"Pare anong nangyari dito? Akala ko ba di mo pababayaan kapatid ko? bakit napapaaway ang kapatid ko diba napagusapan na natin to?" susuntukin na dapat niya si manager kaso inawat lang siya ni jungkook at gdragon.
"Bitawan niyo ko!" galit na sabi nito
"Pare awat na away bata lang ya-*BLAG*" nasuntok nalang ni steven si jiyong siyang pagputok ng labi nito hinatak siya patayo ni steven at kiniwelyuhan
"T*ngina jiyong yan ba sinasabi mong away bata? Huh? eh kung natuluyan yan ng pinsan mo away bata parin ba ang tawag mo jan?" inawat lang siya ni jungkook at pumagitna si justine sakanila
"Punyeta! Di mo kailangan manuntok!" Galit na sabi ni justine
"Parehas natin kilala ugali ni angelica kaaway ng isa kaaway ng lahat. Laban kung laban wala siyang pinipili jiyong at justine kung makarating to ky mom and dad ano sasabihin niyo away bata huh?"
"Please kuya walang my gusto nito" justine
"Pare..." sambit ni manager.
"Isa kapa eh. Pinagkatiwala ko siya sayo kung hindi ako dumating saan pupulutin si stella hah?"
"Pare naiintindihan kita alam kong gagawin mo ang lahat maalis lang siya sa away at doon lumalabas ang ugali na di dapat pero pare wala akong alam dito swear" sabi ni manager anong ugali?
"ANGELICA" napalingon kaming lahat sa dalawa pero si angelica tumakbo.
"F*ck" kumuripas ng takbo si steven
"Habulin niyo si angelica wag kayong titigil hanggat di niyo siya nakikita" Jiyong tumakbo sila jungkook pati sila top tumakbo na din kami kailangan ko siyang makita.
*2hours . . . . . . . .
Di ko pa din nakikita si angelica pero my nahagip ang mata ko sa may duyan nakaupo umiiyak. Andito ako sa park parang si angelica nilapitan ko siya di nga ako nagkamali nilapitan ko siya.
"Angelica are you ok?" tanung ko.
"Do you think that im ok?" inis na sabi nito.
"Sabi ko nga. hmnn... Pwede kang magkwento wag mong intindihin panliligaw ko magkwento ka as a friend...."
ANGELICA's POV
Kagaya nga ng sinabi niya nagkwento ako kiniwento ko pati ugali kung bakit ganun ako makipagaway kanina nasa dugo kuna yun inborn kung baga!charot hahaha
"Aww" nasabi ko nalang dahil sa sakit
"Bakit angelica my problema ba?" nagaalang tanung nito
"Hindi wala" tumango naman ito naniwala naman siya at tinuloy kuna ang pagkwento. Ang totoo kase niyan nasaksak ako ng hindi ko alam kung ano sinaksak sakin ni amanda sa tagiliran. Madami na ngang dugo kaya ako tumakbo kanina siguradong magsusumbong si dara kay kuya pati tuloy sila ni justine nagaway! :( pagnakita niya tagiliran ko sguradong hospital ang diretso ko i hate hospital pa naman it makes me look like a pity little girl basa i hate hospital! Pag ako gumaling sisiguraduhin kong si amanda p-apalit sakin sa gantong posisyon!
"Thankyou ah sa pakikinig sa madrama kong buhay" sabi ko sakanya
"Hahaha. wala yun magkaibigan naman tayo diba? so what are friends for"
"Drama!hahaha" ako
"Ok ka din no yeon-in chingu :)!hahaha" dagdag kopa (manliligaw na kaibigan)
"Pogi lang talaga ako *wink*"
"igijuui" nagtawanan lang kami (mayabang)
"Tara uwi na tayo" yaya niya
"Tara" akmang tatayo na sana ako kaso biglang akong natumba
"Accccccccck" ang sakit T______T
"Angelica anyari?" napahawak siya sa tagiliran ko litsi wrong timing!
"Accck" sabay tabig ko ng kamay niya hinubad niya naman jacket ko babawiin ko dapat kaso bigla niyang tinanggal
"Anong nangyari jan? bakit di ka nagsasalita?" nagaalalang sabi nito sa tama ko.
"Wala yan kaya kopa"
"Dadalhin kita sa hospit--"
"No i hate hospital!" matigas kong sabi di kuna talaga kaya
*BLAG*
STEVEN's POV
Nakita na daw ni luhan si angelica papuntang hospital dahil my tama daw sa tagiliran si angelica at natumba ito. Ayan na nga ba sinasabi jo eh dapat pala di nako pumayag sa gusto ni dad na magaral si angelica bukod sa pagod na ito paniguradong masasama siya sa away! Pati kasi si dad iniimform ni hyunkyun sa kalagayan ni angelica thats why nagaral ulit s angelica. Siguradong paggising ni angelica magwawala yun dahil nasa hospital siya, she hates hospital, dextrose, injection o kung ano pa man maiuugnay sa hospital. Ayaw niyang magmukhang kawa awa pagnasa hospital siya. Kaya pinanatili niyang malakas siya kahit nasasaktan na siya. Pagbalik niya sa school siguradong hahanapin niya yung babaeng binugbog niya kaya dito muna ako sa korea hanggang gumaling siya.
Nakarating agad ako ng hospital at nakita si luhan my mga dugo din ang damit niya
"Hey where is my sister?" bungad ko dito
"Nasa loob pa po" sabi nito. Diyos ko sana maayos lang ang kapatid ko ........ Naghintay kaming ng ilang opas pa at lumabas ang doctor
"dangsin eun gajog e?" bungad ng doctor ( ikaw ba ang pamilya ng nasa loob)
"Ye"
"manh-eun pi ga sonsildoebnida man, daesin geuga jedaelo geuleul geogjeonghaji maseyo" (maraming dugo ang nawala sakanya pero wag kang magalala maayos na siya)
Salamat sa diyos
"Kamsahamnida, kamsahamnida"
"dina neun najung-e hwanja-ege jam" (later magigising na dina ang pasyente)
"Kamsahamnida" tumango ito at nagpaalam para umalis
Pumasok kami ni luhan sa kwarto ni angelica
"Pare sorry di ko agad siya nadala dito" sabi ni luhan
"Wag muna intindihin yun atleast ok na siya nagyon" tumango tango ito. Hinaplos haplos ko buhok ni angelica
"Pasensiya na kayo sakanya ganun na talaga siya pag nakipagaway inborn kung baga namana niya ky mommy palaban" sabi ko dito....
