Hashtag: Selos

#2 part 2: The Aftermath

#2 part 2: The Aftermath

Lagi na lang akong nakatulala, simula nung masabi ko yun. Di na ako nakakausap ng matino. Lagi na lang tango at iling ang response ko. Madami na ring nakakapansin sa mga nangyari. Pero kami? Parang malabo ng magkaayos. Walang pansinan eh.

**

“Myka...” nagulat ako nung may biglang tumawag sa pangngalan ko, busy kase ako sa pagtingin ng pictures sa digi cam ko.

“O, Inna!” masayang bati ko sa kanya, tapos naalala ko yung regalo ko, “Oyoyoyoy! Yung regalo ko?” biro ko pa.

“O! Atat ka ba? Ibibigay naman eh!” nakahawak sya dun sa regalo, gamit ang dalawang kamay ha! Kung hindi nyo gets, imaginin nyo na lang! Ang cute nya! Tapos nakapout pa! Cute ng bestfriend ko! (^_^) Wag nyo sabihin ha? Di kase ako sang-ayon na maganda sya. XD Naturingan na bestfriend eh ‘no? Ganyan talaga!

“O! Ito yung iyo!” binigay ko sa kanya yung regalo ko, secret na namin kung ano yun.

          Nagulat naman yung bestfriend ko! XD Di ko naman kase sinabing meron ako! Kala nya siguro wala, ha! “Salamat bessy!!! Kala ko wala ako eh! Salamat!!!” nakangiting saad nya.

“Oy! Basahin mo pala yung letter sa loob nyan ha? Humanda kang umiyak! WAHAHAHA!!! De joke lang!” meron naman talagang letter sa loob, pero di ko lang talaga alam kung maiiyak sya. XD Kase ako, honestly, naiyak ako habang sinusulat ko ‘yon! Drama ko ‘no? Pagbigyan nyo na, pasko naman!

“Sigurado ka bang maiiyak ako dito? Siguraduhin mo lang! Baka kase...” kalokohan nya! Binitin pa! “Ano? Ba’t di mo tinuloy? Nambitin ka pa!”

“Wala! Basta, thank you. Thank you talaga! 548 Myka!” tapos bigla naman nya akong niyakap. Niyakap ng mahigpit. Niyakap ko rin sya pabalik. “Salamat din Inna, 548!” tapos humiwalay na kami.

“Oy Rommel! Pakuha naman ng picture!” tawag nya dun sa top 2 namin. Close sila eh! “O akin na yung camera.” binigay ko naman yung dala-dala kong cam. Kala nyo sa kanya ‘no! XD Pero meron din sya, yung akin nga lang yung ginamit namin. Si Rommel yung kinuha nyang photographer kase sya lang yung malapit sa ’min. “Okay, 1, 2, 3!” hawak-hawak nya yung regalo nya sa ‘kin samantala ako eh nakaupo at nakangiti lang, XD

(A/N: Try nyong tumingin sa Multimedia. XD Panget ako dyan! Huhu! Pagtyagaan, madilim sa klasrom kaya ganyan! Madilim din tuloy. -_- Kainis nga eh.Yun lang naman. Kflyebye. XD)

“Salamat Rommel!” sabi nya.

**

Ayoko na ng ganito. Alam mo yun? Ang hirap kaya! Di ko man lang kinonsider feelings nya! Dapat inalam ko muna, kung masasaktan ba sya pag sinabi ko ito, ganyan. Di ko inisip yun! Ang shunga-shunga ko! Kaasar!

Tinapon ko yung hawak kong papel sa inis. Humiga na lang ako sa kama ko, inisip kung anong ginagawa nya. Kung kumain na ba sya? Kung malungkot ba sya? Kung iniisip nya ba ako? Yung mga tipong ganun? Sana talaga magkaayos pa kami. Sana.

*Kinabukasan*

Nandito na ako sa school, nakaupo na sa upuan ko sa subject na filipino. Kung sineswerte nga naman, katabi ko pa sya. Tss. Nagulat na lang ako ng...

“Mykaaa! Good Afternoon! Musta?” masayang bati ni... Inna? “Ah-eh-oh-okay l-lang n-aman.” Nauutal-utal na sagot ko sa kanya. Kase sino ba naman ang di mabibigla dun!? Kinausap nya ako for Pete’s sake! Kinausap nya ako ng parang walang nangyari na masama, na parang wala kaming problema.

Napagdesisyonan ko naman na magsorry na sa kanya, di ko na kase talaga kaya eh. “Ahm, Inna, sorry ah?” nahihiya kong sambit sa kanya.

          Nakita kong biglang nagtubig yung mata nya, yung parang mapula tapos parang iiyak talaga? Pero hinala ko rin na umiyak sya kase namumula nga yung mata nya. Nagulat naman ako nung niyakap nya ako. “Sorry din Myka. Sorry.” sabi nya habang nakayakap sa ‘kin. Bakit sya nagsosorry? “Bakit ka nagsosorry? Ako dapat ang magsorry diba? Ako yung may nasabing mali eh. Sorry.” Ayokong umiyak please. Ayoko. Nasa school ka Myka, nasa school ka! Wag kang iiyak! Pero may mga traydor na luha. Pumatak! Kainis! Buti na lang di kami masyadong pansin!

“Hindi eh! Ako rin naman may kasalanan. Di na kita napapansin, kase palagi na lang akong nakila Maricar at Tintin. Sorry Myka. Sorry talaga.” buti naman alam mo! De joke lang. XD Hinagod ko na lang yung likod nya. Nakita ko naman na papalapit si Maricar.

          Humiwalay na naman si Inna sa yakap, at saktong nasa tabi na namin si Maricar. Umalis si Inna at pumunta kay... Tintin, so balik na naman sa dati? Selos na naman ba ako? Naputol ang pagmumuni-muni ko nung nagsalita si Maricar, “Myks, sorry. Sorry kase simula nung dumating ako sa inyo ni Inna, nagkandagulo-gulo na yung friendship nyo. Sorry talaga Myks.” nagsimula na ring magtubig yung mata nya. Kaya naman niyakap ko agad sya.

“Maricar, hindi mo kasalanan ang lahat, ha? Tandaan mo yan.” kinomfort ko sya by giving her a warm hug. Yung luha ko naman, tumulo na naman. Kaya lang naputol yung pagdadrama namin kase dumating na yung si Ma’am! Panira talaga! Wrong timing eh! Bumalik na si Inna sa upuan nya. Samantalang ako, abalang nagpupunas ng luha. Para lang di mahalata. XD

“Magandang Hapon Rizal.” bati ni Ma’am Donna, teacher namin sa Filipino.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

__________________________________________________

A/N: WAHAHAHAH! XD Maiksi lang ‘to! XD Kase naman, yan lang talaga yung nangyari! May magagawa pa ba ako? Di ko naman mababago yun! Hayaan nyo na! Nagbabasa lang kayo di kayo author! Tandaan! =P De joke! Di ako nangaaway. Hihi! Salamat sa mga sumabaybay! Maghintay lang ha? Wag akong ipressure! Madami rin akong ginagawa sa labas! Ha? Intiendes? Ayoko na! Out na ako! LoveLots<33

PS. Umextra si Ma’am Donna! XD AHAHAHA! Wala langs, gusto ko lang sya bigyan ng role! =3 Pagbigyan exposure din yan!

BUMOTO

MAGCOMMENT

MAGING FAN