Lei's POV:
Sakay ng bike ko ay kasalukuyan ko na ngayong tinatahak ang daan papuntang AU. I heaved a sighed when I remember again kung bakit ako pupunta sa lugar na iyon. School is always been a pain in the ass.
Nakapukos lang ako sa pagmamaneho nang isang tao ang nakakuha ng atensyon ko. She look familiar though.
She's running but seems like she's going to nowhere? Palinga-linga siya na para bang may hinahanap o tinatakasan? I dunno.
And when, maybe she heard the engine of my bike, bigla siyang lumingon sa kinaroroonan ko and without further ado, tumungo siya sa gitna ng kalsada at hinarang doon ang katawan niya at kahit na pwede naman akong lumiko at lampasan siya, pinili ko pa ring ihinto ang bike ko and check if what's her fucking problem.
Pagkahinto ko ay agad kong tinanggal ang suot kong helmet at hinarap ang babae.
"What is--"
"Ayon siya!"
Naputol ang kung ano man sanang sasabihin ko nang may apat na kalalakihan ang biglang sumulpot mula sa isang kanto at itinuturo ang babaeng nasa harapan ko ngayon.
"Help me please, I beg you... Tulungan mo akong makatakas sa kanila," the girl beg at me. She looked so desperate and fragile.
I heaved a sighed and said. "Ride." without asking kung bakit siya hinahabol ng mga lalaking iyon at kung anong kailangan ng mga ito sa kanya.
Kaagad naman siyang umangkas sa bike ko kaya naman, kaagad ko na rin iyong pinaharurot pagkatapos kong maisuot muli ang helmet ko bago pa tuluyang makalapit sa amin ang mga lalaking iyon.
Nang masiguro kong hindi na kami matutunton pa ng mga lalaking iyon, napagpasyahan kong dumaan muna sa isang coffee shop kung saan kakilala ko rin ang may-ari since wala pa rin naman akong almusal and this girl behind me looks really exhausted. I guess a cup of tea will do to regain her strength back.
"Let's take a cup first." I stated nang maihinto ko na sa harap ng coffee shop ang bike ko.
"O-okay," she replied.
Nauna na akong pumasok habang bitbit sa kaliwang braso ko ang helmet ko at dumiretso sa cashier booth, ramdam ko naman ang pagsunod sa akin ng babae na hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin kung saan ko nga ba siya nakita dahil mukha talaga siyang pamilyar sa akin.
"White coffee." kaagad na bungad ko sa casheir dahilan upang mapunta sa akin ang atensyon nito.
"Lei? Oh my gosh, ikaw nga!" turan ni Andra, ang nasa kahera, nang makita ako at bakas sa mukha ang pagkagulat.
"Obviously," I stated boredly.
"Omo! It's been a while since the last time you came visit. Where have you been anyway? Alam mo bang hinahanap ka na ng mga bata huh?" I rolled my eyes mentally, talkative as always.
"My white coffee."
"You didn't answer my question yet." nakanguso niyang reklamo.
"And do assist my companion too." dagdag ko pa without minding Andra's words at all saka umupo sa isang table na pinakamalapit sa cashier's booth.
"Kasi naman eh..." rinig ko pang anas ni Andra bago tumawag ng crew na siyang umassist kay-- ano nga bang pangalan niyon? I forgot to asked. Psh!
BINABASA MO ANG
Vixen's Flames -- Vol. One [COMPLETED]
Acción©2017 *STILL EDITING Vixen's Flames VOLUME 1 Light Violet once a happy go lucky younglady. Hates attention and has a lot of secrets. Only few of her trusted friends know about those secrets but not really all of them. But then, one incident, one c...