Nonsensopedia

Creepypasta

Creepypasta (pol. Straszomakaron) – rodzaj internetowych strasznych historyjek i legend miejskich, wymyślanych przez użytkowników 4chana chwilę po obejrzeniu trylogii „Omen” albo horrorów Del Toro, przyklejane na różne strony z łatką „prawdziwe!”. Często są też bezczelnie zerżnięte z powieści początkujących i bardziej doświadczonych pisarzy, jednak ze względu na zanikające czytelnictwo, mało osób jest w stanie odnaleźć podobieństwa. Creepypasty opierają się na twiście fabularnym godnym twórczości M. Nighta Shyamalana.

Najpopularniejsze Creepypasty:

- Slenderman
- Jeff the killer
- Ben Drowned
- Eyeless Jack
- The Rake
- Zalgo

Typy fanów

Losowy czytelnik – wpada na wiki, czyta trzy pasty, wychodzi. Właściwie się nie liczy. Poza Slendym właściwie nie rozpoznaje żadnych znanych potworków;

Zwykły fan – czyta pasty regularnie. Osobiście napisał jakieś trzy. Lubi dyskutować na wiki z innymi. Zasubskrybował na YouTube do kilku kanałów czytających pasty/robiących vlogi a'la Marble Hornets. Czasami, jeśli umie rysować, maźnie jakiegoś fanarta;

Blogowiec/vlogowiec – poświęca swój czas, energię i kreatywność na stworzenie idealnie upiornego bloga/web serialu, tylko po to, by znaleźć komentarze w stylu fake, Slendy is my BF <3, czy this is shit Marble Hornets did it better. W podanym arcydziele najczęściej występuje albo Slenderman, albo wymyślony przez autora potworek;

Tru pastowiec – napisał ponad 10 past. Czyta je dzień i noc. Ma cały DeviantArt zapchany fotorealistycznymi fanartami. Czasami otwiera kanał na tubie, gdzie swoim aksamitnym głosem czyta creepypasty. Można go ładnie ztriggerować albo mówiąc na Slendermana Slender, albo entuzjastycznie ogłaszając, że Jeff Zabójca to twoja ulubiona pasta;

Niewinna ofiara – dziecko w wieku 8–12 lat, dla którego szczytem hardkoru zawsze byli Zaplątani. Aż do czasu, gdy któryś ze znajomych rzucił linkiem/starszy brat schodząc z laptopa nie pozamykał kart. Wyrasta albo na zestresowane stworzenie moczące łóżko i bojące się psów/luster, albo na poniższe mutacje;

Ale to jest naprawdę! – uważa, że Marble Hornets to 1000% prawda. Slenderman, Rake, Zalgo, wszyscy ci gdzieś się czają. Fundacja SCP naprawdę istnieje. Tzw. Shadow People też oczywiście istnieją, tylko ich nie widać, bo się wtapiają w ciemność. Ale on ich widział, i to na pewno nie był jego czarny kot biegający po mieszkaniu. W skrajnych przypadkach będzie twierdził, że Jeff Zabójca istnieje, ale nic nie było o nim w wiadomościach, bo tak, czy uważał, że smile.jpg naprawdę działa, pomimo tego, że ma ten obrazek na tapecie telefonu i patrzy na niego 79 razy w ciągu dnia. Można takiego osobnika trollować, podrzucając mu karteczkę ze znakiem Operatora i patrząc, jak się posrywa;

Królewna Wampirów – 13–18 lat, najczęściej płci żeńskiej. Posiada niesamowitą zdolność narysowania najpaskudniejszej poczwary jako ślicznego chłopca z anime. Typowa pasta napisana przez tego osobnika przedstawia losy smutnej, młodej dziewczyny, pewnie imieniem Dark Syrena Bloodmoon (The Killer/The Proxy – w zależności od tego, czy królewna woli Jeffa czy Slendiego), która jest w połowie upadłym aniołem, gnębią ją w szkole, aż w końcu dostaje parę fajnych blizn i supermocy, po czym inne potworki zabierają ją do pięknego domu w środku lasu, gdzie (brutalnie ją rozdziewiczają, zjadają ją) jedzą z nią czipsy/grają w gry wideo/chodzą z nią na randki/uczą bycia mhroczną. Najbardziej znaną postacią wygenerowaną przez ten nurt jest Jane the Killer – tak, jakaś zagubiona dusza przeczytała pastę o nastolatku, który dostaje pierdolca i wyrzyna w pień pół osiedla, po czym stwierdziła, że brakuje wątku miłosnego;

Edgelord – 13–18 lat, zazwyczaj płci męskiej. Mniej więcej męska wariacja tego, co wyżej. Typowa pasta jest o chłopaku, zapewne imieniem Evil Shadow Raven (też pewnie The Killer/The Proxy), który jest zły, zabija/zjada/torturuje ludzi, ma czerwone oczy, złowieszczo się śmieje i ma wszystkie moce Slendermana. Często przeplata się z Ale to jest naprawdę!, gdy uważa, że w prawdziwym życiu ma coś ze swojej postaci/zna pastowe potworki w realu.

Objawy uzależnienia

1.Próbujesz zrobić sobie operację plastyczną nożem i zapalniczką.

2.NIGDY nie patrzysz psom rasy husky w oczy.

3.Nie wchodzisz do lasu.

4.W skrajnych przypadkach płaczesz na widok każdego drzewa.

5.Ok. 80% twojej garderoby to monochromatyczne bluzy z kapturem.

6.Dowolne puknięcie w szybę/powiew/chwilowy lag w League of Legends powoduje u ciebie mieszaninę następujących objawów:
°okrzyk 
°O kurwa,
°demon!
°gwałtowną ucieczkę
°próbę zniszczenia przeklętego obiektu
°rytualne samookaleczenie spinaczem w celu zaspokojenia głodu krwi czegokolwiek, co udało ci się wkurwić w tym tygodniu/i
°lub hiperrealistyczny płacz.

7.Na pytanie kolegów, czy idziesz pykać w Call of Duty, zazwyczaj odpowiadasz coś w stylu Nie mogę, mam dziś rytuał do odprawienia.

8.Wytworzyłeś na Creepypasta Wiki więcej materiału, niż Szekspir napisał w całym swoim życiu.

9.Częściej wchodzisz na Deep Weba niż na RedTube.

10.Grasz w gry o grafice tak hiperrealistycznej, że twój komputer pamiętający czasy sprzed wynalezienia koła, nie wytrzymuje tego i staje w ogniu Piekielnym.

Jeszcze coś

Czytasz ten tekst, dzięki czemu zająłam twoją uwagę. Nie widziałeś mnie jak weszłam do twojego pokoju.