Yokluğunda masallardan vazgeçtim doğru.. Belki de küsmüşümdür kim bilir? Uzun zaman önce yazdığım satırlar vardı sana kendi masalımdan... Şöyle yazıyordu orda:
Bu satırları masalımdan yazıyorum sana. Sonunu henüz hatırlayamadığım masalımdan... Senden habersiz başlayıp, neresinde bittiğini hatırlayamadığımdan... Bir ses yankılanıyor kulağımda aniden... Bir yerlerden tanıdık... sıcak...samimi... Sonra bir fotoğraf takılıyor ya gözlerime. İkimizin albümünden, hiç çekilmemiş... Ve baktırıyor kendine uzun uzun... En güzel tablosuna baktığı gibi bir ressamın... Anılar canlanıyor hafızamda, hiç yaşanmamış... Ve en sevdiğin filmi tekrar tekrar izlercesine başa sarıyor. Tamam belki cadılar çıkmamış bu masalda karşımıza. Ya da kötü adamlar olmamış... Bin bir başlı ejderhayla da savaşmamışız belki. Ama gökten de üç elma düşüp muradımıza ermemişiz. Bir varmışsın diye başlayan masalım, hiç yokmuşsun diye bitmiş...
Bilirsin masallar için gerçekleşmesi mümkün olmayan diye tanımlamalar yapılır. Seninle ihtimalimi mümkün kılabilmek için bir hikayeye umutlanıyorum şimdi. Bunun için hayallerime ihtiyacım var. Beni orada yalnız bırakma...
Babasız büyüyen tüm çocuklar adına;
çocuklarını büyütemeyen baba gibi babalara...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK PRENSES
Ficción GeneralYokluğunda masalları bıraktım bir hikayeye başlıyorum seninle şimdi. Bu bizim hikayemizmiş ve mutlu sonla biter mi dersin? Gökten düşen tüm elmalardan vazgeçiyorum, hepsi diğer çocukların olsun... Zira ben hasretine susuzum.. Sanki denizlerce içs...
