UNE do hakmerrem per TY

● Kapitulli i 2 ○

Hipi ne makine mbylli deren, pas perplasjes nuk po degjohej me asgje. Ne sfond ishte qetesia brenda ne makine nje perzerje e parfumit te tij terhqes, qe ajo sa e sa here rrinte dhe e nuhaste per minuta te tera...e cila tashme ishte perzjer me aromen e makines. Dhe pikat e shiut qe perplaseshim pa mbarim dhe pa meshire me ritem qe sa vinte dhe pershpejtohej mbi makinen e tij, ishte nje pamje e ftohte dhe e grit. Ishte njesoi kur rreth teje ndodhte gjithe ajo zhurme dhe rremuje dhe ti je ne qetesin e vete dhe ato i pakesoje duke i vene ne rreshtin e fundit , dhe makina kete efekt i jepte atij. Vendosi dy duart mbi timon, me pas mbi duart mbeshteti dhe koken. E ndiente qe ishte lagur shume, sa po ja percillte dhe sediles se makines. Pikat akoma shkeputeshin nga i gjithe trupi i tij, dhe tani po e ndjente pak me shume te ftohtin.

"Bej mire te vete shpejt ne shtepi dhe te bej nje dush dhe te ngrohem, perkundrazi do ftohem."

Ai kishte veshur pandallona te gjata te zeza, atlete adidasi dhe bluze te bardh. E cila i ishte ngjitur pas trupit nga shiu qe e kishte lagur shume, duke vene ne pah muskujt e tij. (Si tregohej ne foton te capteri i 1, ne fakt atketet ja vura une vete se nuk dukeshin ne foto.)

"Ohhh bukur, dhe bluza me eshte ngjitur pas trupit. Bej mire te levize bythen time tashme e njomur cik si shume, dhe te iki para se te vulosem brenda ne shtepi nga nje e ftohur e mundshme."

A i ishte ngritur humori? Ose a ishte qetesuar ai? Apo ndihej me mire emocionalisht? Jo, nuk i ishte ngrutur humori as nuk ishte qetesuar dhe per me teper te ishte me mire me emocionet. Por vetem po perpiqej te mesohej, pavarsisht se deri tani asgje...nuk ka mundur te mesohej. Ngriti koken dhe u pa ne pasqyern paralel qe ndodhej perpara tij, dhe baluket i kishin rene duke prekur vetullat dallonte dhe ato pikat akoma dhe me te vogla te shkeputeshin nga qerpiket e tij te gjate dhe te kthyer ne fund. Me pas hodhi nje shikim jashte makines dhe pa qe shiu nuk kishte ndermend te pushonte ose te pakten te qetesohej, dhe ndezi makinen. I dha nje shikim te fundit para se te largohej qe aty, dhe ndjehu dhimbien qe ndiente gjithmone. Ishte sikur i ndodhe cdo here pemes kur i shkeputej nje gjethe, nje dege ose dhe prer vete ajo ne nuk e ndjejm dhimbien por ajo e ndjen dhe i shtohej akoma dhe me shume.

"Mirupafshim..."puthi doren dhe e drejtoj atje"...do vij prap. Dhe levizi makinen tashme te ndezur, duke u larguar qe aty. Ato varrezat ishin ne natyre disa km larg qytetit, dhe me mire ashtu ku ata/ato mund te gjejn qetesi por pavarsisht se naten nuk ishte dhe aq e bukur sa diten. Ajo e jeshilja e gjalle, kthehej ne me te erret duke futur te dridhurat dhe ai gjendej ne rrugen qe kalonte ne nje pyll te vogel. Tashme dhe oren e fundit po linte diten duke ju dorzuar nates, e cuditshme apo jo? Dita me naten jane shume te kunderta por shkembejn oret me njera-tjetren sikur te ishin mesazhe, kot nuk thuet:polet ose dhe gjerat perfshir dhe njerzit e kunderit rrine bashe sepse plotesohen midis tyre.

"Tashme shiu po stabilizohet por arriti me nje ritem te shpejt, nuk po duket si shi i zakonshem. Tani u be nate dhe sikur qielli po kullon, nuk eshte si nje nga ato perendimet qe une rrija me ate duke i pare afer njeri-tjetrit. Jam brenda ne makine dhe pothuajse nuk po shikoj asgje, nga era e terbuar dhe shiu i pa meshirshem gomat e makines here pas here rreshkisnin pak. Dhe po lutem qe mos te bej ndonje aksident, se me siguri po te beja nuk do mbijetoja. Per arsye se asnje makine nuk po kalon ne keto ore qe po behen te temerrshme me kete mot, shume e cuditshme nuk ndodhe shpesh here kjo gje. Heh cfare mendoj dhe une, une tashme jam i vdekur. Do pendohesha sepse nuk kam gjetur akoma se kush na e beri kete, qe hakmarrja ime ushqehej nga vetmija dhe dhimbja qe ndjej per ty. Mbase me degjon mbase jo nuk e di, por te jam betuar per kete gje dhe ti e di shume mire qe une nuk i thyej leht mendimet dhe sidomos kur behet fjale per ty.

********

Ai tashme ndodhej perpara shtepis, parkoi makinen dhe u fute brenda ishte erresire dhe ndezi driten. Hoqi atletet dhe i vari per ti thare, me pas u drejtohej drejte dhomes dhe sa hyri brenda mori nje pale boxe bluze dhe pandallona te shkurtra. Dhe u drejtua drejte banjos, u zhvesh duke i hequr nje per nje ishte i njomur nga koka deri te kembet. Hapi dushin dhe lejoj qe uji te rreshkiste ne te gjithe trupin, duke ndjer pershkrimin qe ai bente.