UNE do hakmerrem per TY

⚡ Kapitulli i 6 ⚡

Dhimbja eshte e vetmja ndjenje, qe e ben zemren te pendohet qe rreh akoma.

"Pershendetje"

"Pershendetje, si mund t'iu ndimoj?"

"Kisha lene nje takim me z. Diego..."

"Ju jeni?"

"..."

"Ok, me falni sa ta njoftoj."

"Sigurisht."

▶Pas 5 minutash.◀

"Z. Diego sot nuk ka ardhur ne kompani."

"Kur mund ta takoj prap, ose kur mund te vij?

"Do t'iu njoftojm pasi te vij z. Diego."

"Ok shume faleminderit, dite te mbar."

"Kenaqesia ime, gjithashtu z...."

Adalina.
Si ka mundesi qe nuk ka ardhur sot ne pune? Ne ishim te gjithe dije ne festen qe u be, po sikur te kene ndonje problem Amadeua me Camillen sikur ti kete ndodhur ndonje gje. Duhet te iki te kontrolloj njehere...

Diego pasi mbushi 18 vjec mori ne drejtem kompanin e prinderve qe dhe ata afer moshes se tij filluan nje nga nje hapat, qe me vone u perhapen duke pushtuar pak e nga pak vendet. Dhe pas vdekjes se tyre sipas ligjit kompania i perkiste atij, kompania nga e cila prodhoheshin: atlete, kepuce, taka me pak fjale kjo ane e modes por se fundi kishin provuar dhe ne moden e veshjeve dhe me perfitime te menjehershme. Ne dy vite drejtimi qe ai kishte ber, kishte sjell nje ere te re ne ate kompani, nje fryme e re ku te gjithe donin ta ndjenin ate ndryshin te dukshem qe ai po cantr boten e modes.

**********

Adalina.
Dhe pak dhe mberrita afer shtepis se tyre, telefonin asnjeri prej tyre nuk po e ngrejn si ka mundesi?..........Pa prit duhen te jene ne shtepi porta qenka e hapur.

Ajo zbriti nga makina dhe po fillonte te therriste...

"Alissa, Dieg..."

Fjala e saj u ndrpre ne dyshe kur e pa ate te shtrir perpara portes te plagosur rend, sa gjaku kishte pushtuar cepin e kemishes dhe pantallonat...

"Oh jo Diegooooo..........(u afrua te ai shpejt dhe menjehere pasi e pa) cfar...cfare dreqin ka ndodhur? Diego ngrihu Diego..."

Ai nuk po ngrihej, ajo ne ate moment po pesonte nje tronditje sepse cdo kush po te shikonte ne ate gjendje me ate plag dike, frika po filloj te kontrollonte venat e saj. Eshte e vertete qe ne pune ai eshte shefi i saj, por ishte shefi me i mire ku kerkonte maksimumin nga te gjithe me mirekupim, dhe jashte punes ishte nje mik shume i mire.

"Cfar...cfare duhet te bej?"

Pastaj i erdhi ne mendje.

"Alo, eshte nje i plagosur rend, silleni ambulancen sa me shpejt sepse nuk duket aspak mire. (Po fliste me frume te shpejt)

"Sigurisht, kontrolloni nese personi ka puls..."

"Ok, ka puls por eshte shume i dobet."

"Po ja shtrengoni plagen? Eshte shume e rendesishme"

"Po, eshte gjera e pare qe me erdhi ne mendje, ju lutem hajdeni sa me pare."

"Per 7 minuta jemi aty, shihemi"

"Ok."

Me vone u degjua bip bip bip...

"Te lutem rezisto, ambulanca po vine, cfare plage ooo dreq kush ta ka ber kete?"

Pas 7 minutash minutash ambulanca dhe dera e tyre u hape me shpejt per te dal nje infermjere dhe nje infermjer te rinj te dy kishin ne dore nje barrele ku mund te shtrihej i plagosuri, pasi e ngriten i vendosen menjehere masken e oksigjenit dhe po drejtoheshin brenda ne ambulance. Vepronin shpejt por me saktesi duke dhene ndihmat e shpejta derisa te mberrinin ne spitale, pulsin e kishte shume te dobet dhe filluan per t'ia normalizuar, elektrizimi i pare ishte ai qe ate zhurmrn e crregullt te aparati qe tregonte rrahjet e zemres e rregulloj. Me vone po periqeshin per te ndaluar plagen, ishte nje plag ku kishte rrjedhur goxha gjak.