ALL ABOUT FRIENDSHIP { ON-GOING}

SORRY?

Yohan's POV

Kanina pa ako naglalakad sa quadrangle, paikot-ikot ako dito. Hindi ko lang maintindihan kung bakit kailangan niya pang balikan si Bea kung kailan masaya na sya sa kasalukuyan niya?! Aishhh!! Kailangan may maisip akong paraan para sa akin at sa akin siya pupunta at hindi sa ungas na yon.
Ahh! Alam ko na!!! Lagi ko siyang lalambingin para lagi siyang mahuhulog sa akin... Pero bago ko gawin yun, dapat humingi muna ako ng tawad sa kanya. Tama hihingi muna ako ng tawad.
Naglakad ako papuntang clinic, nang makarating na ako, unti-unti kong binuksan yung pinto. Naglakad ko papalapit sa kaniya. Tskk!!! Natutulog ang babae. Tinitigan ko siya habang natutulog. Tskk ang ganda niya. Nagulat ako ng bigla siyang nagsalita....

"Kuhaan mo na lang kaya ako ng litrato, tapos dun mo ako titigan hanggang sa matunaw. "
Sabi niya. Agad naman ako napangiti.
"Bakit nandito ka? Diba dapat umuwi ka na kase wala na tayong klase? " tanong niya. Tinitigan ko lang siya hanggang sa hindi ko na namalayan na hinalikan ko na pala siya.

"Kasi gusto ko bago ako umuwi, may kiss ako galing sayo. Yung sa nangyari nga pala kanina, pasensya na ahh? Nadala lang ako ng inis kaya ganon yung nasabi ko sayo kanina. "
Para akong bading sa ginagawa ko, pero syempre lahat gagawin ko para lang sa taong mahal ko.

"Tsk... Hayaan mo na yun, past is past. Sorry rin at nilabas ko ang ugali kong napaka amazona, tsk.. Ganong lang talaga ako kapag may umaapi sa akin, lalo na sa mga kaibigan ko. Sila yung mga importantante sa buhay ko. Pero syempre, my parents too. They're also important to me. Ang you also, and your friends. "
Shit. Nagba-blush siya. Parang umiinit na rin yung mukha ko ahh? Pinapakilig mo ako ah? Sige pagalingan tayo.

"I love you"
Pagkasabi ko nun sa kanya, lalong namula yung mga pisnge niy. Shit hindi ko mapigilan yung sarili ko.
"Sorry, i-i didn't mean to kiss you ."
Halata sa mga mukha niya nagulat siya sa ginawa ko sa kanya.

"It's ok! You don't have to say sorry. But I don't like what you did. I kinna....... "
She kinna what? Ano to?! Pabitin stage lang?
"I kinna, love it. "
Agad naman akong napangiti ng napaka-laki.

"Make out na ba tayo dito?? "
Nagulat naman siya sa sinabi ko sa kanya.
"Joke lang babe. "
Sabi ko sakanya sabay akap. Ang bango niya shit. Napapasarap na yata ako ahh?? Teka! Namamanyak na yata ako sa babaeng ito ah. Okay lang sa kanya naman ako namamanyak ehh.
Sana maging kami na. Hinding-hindi ko yun pagsisisihan. Hehehehehe.

Arvin's POV
Ewan ko sa sarili ko kung nawawala ba yung utak ko o naliligaw? May mali ba akong nagawa? Nasaktan ko ba siya? Wala akong maalalang sinaktan ko siya.

Naguguluhan talaga ako kanina. Pero, masaya ako na bumalik si Diablerie, aishh..... Hindi naman sa mahal ko siya ahh? May gusto lang naman ako sa kanya ehh. At yun ang hindi alam ni Yohan. Kahit kapatid ko yun, kaya kung magkaroon ng bagay na meron din siya. Pero hindi ko talaga mawala yung isipan ko sa sigawan na nangyari kanina ehh. Yung pagsigaw ni Bianca kay Diablerie, naiinis talaga ako nun. Para bang gusto ko siyang pagsalitaan ng masama dahil sa ginawa niyang yon. Anong bang meron sa kanilang dalawa at parang may balak mag-patayan sa harap naming lahat. Nag-iisip ako habang naglalakad nang makadalubong ko si Bianca. Agad ko siyang nilapitan at iniharap sa akin, at tinanong.....

"Ano yung kanina? Meron ba kayong mis-understanding ng pinsan mo? Kung meron sabihin mo lang sa amin, baka may maitulong kami, maiayos lang yang hindi niyo pagkakaunawaan. " kunwaring pagaa-lala ko.

"May magagawa ka ba kung malaman mo yung rason kung bakit? " agad niyang tanong ikinunot ng noo ko.

"Ano nga ba yung rason? "
Agad na tanong ko sa kanya.
Kinabahan ako bigla, naalala kong, nakikipag resbakan rin pala 'tong babaeng 'to. Haysss, pero wala sa itchura.

"I like you.... Arvin Santiago, for almost 3 years nating pagsasama, nahulog na ang loob ko sa'yo. Arvin, I like you so damn much. "
Sabi niya na parang iiyak na. Tangina naman oh. Agad naman akong nagsalita....

"Sorry, but my heart is already taken. " aalis na sana ako nang bigla niya akong hinawakan sa braso ko.

"I'm not asking you to like me back. I just want you to respect my feelings. I know I'm not the girl whom you like, but I accept it. "
Pero hanggang ngayon naguguluhan pa rin ako. Bakit? Anong kinalaman ni Diablerie sa pagkakagusto mo sa akin.
Nagulat ako nang bigla niyang tanggalin yung pagkakahawak noya sa mga braso ko. Agad ko naman siyang hinabol.

"Teka lang... I want to ask you something. " sabi ko pero hindi siya nakatingin sa akin dahil nasa likuran niya ako. "Anong kinalaman ni Diablerie, sa pagkakagusto mo sa akin? " yan ang tanong na gusto kong malaman ang sagot.

"Why are you asking me? Ask Diablerie, ask her, why im mad at her, at itanong mo rin kung bakit nasama siya sa nararamdamn ko para sayo. "
Tinanggal niya ang pagkakahawak ko sa kamay niya at tumakbo papalayo.

Ano bang dapat kong gawin?

To be continued........

*****************************
VoteMent readers!! Thanks!!