İlk başlarda umursamazdım. Gitti artık, kurtuldum. Diyordum. Günler geçti ilkin. Sonrada haftalar. Gelmedin. Bir baktım ayları sayar olmuşum. Derken seneler geçti aradan. Gelmedin. Ağır ağır hasretinle geçti yıllar. Senin için belki çabuk geçmiştir. Hatta eminim öyledir. Ama bir cümleye sığdırdığım o zaman dilimi öyle kolay geçmiyor. Bir kardeşimin sevdiği vardı. Adı Yağmur. Motor kazasında öldü Yağmur. Tam iki sene geçmiş aradan. Zamanın bir önemi yokmuş. Dün kelamını işitince anladım. Demiş ki kötüye gidince havalar "Ya yağma yağmur. Ya da adını değiştir.". Birşey söyleyemedim tabi. O da biliyor öldü Yağmur. Ama gitmedi hiçbir zaman. Ve sen, gitmeyi bırak gelmedin hiçbir zaman.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ebedi Sensizlik
PoetryBen en çok da seni özledim, ortasında o karakışların. Ellerini ellerime nakışlarım.
