2 Harf

35 6 0
                                    

  Geçen sene dedem ile konuştuk. Dede, dedim çok mutsuzum be. Niye oğlum hayırdır, dedi. Sevdigimden ayrıldım şimdi de başkası ile evlenecek, dedim. Hey gidi torunum be olsun dünyanın sonu değil ya dedi. Nasipse zaten bulur sıkma canını falan dedi. Sustum.

Bu sene yine geçtim dedemin karşısına. Dede, dedim. Sevdiğimden ayrıldım başkası ile evlenecek. Güldü. Oglum, dedi her sene bi kızdan ayrılıyorsun. Yok dede, dedim bu aynı kız. Hani geçen sene evleniyordu, dedi. Evlendi, hatta çocukları bile vardır, dedim. Bu nasıl iştir anlamadım evlat, dedi. Dede, dedim. Evet o evlendi, beni unuttu, mutlu mesut yaşıyor belki ama benim şu sol yanimdaki acı, o acı hala aynı be dede, dedim. Uzaklara dalmıştı gözü, sustu. Sustum.


  Biri öldüğü zaman, kırk ateş düşermiş sevenin bağrına. Ve her gün bir tanesi sönermiş. Kırkıncı gün ise sona bir ateş kalırmış ve o ateş hiç sönmezmiş. Senin bi türlü kırkın çıkmadı be sevdigim. Hala ilk günkü gibi yanıyor bağrım. Uzun lafın kısası;

Özlemek ölmekten iki harf fazla be çocuk. Lakin özlemek öldürmüyor..

Ebedi SensizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin