3°Αυτή πάλι...

795 42 11
                                    

Θάλεια Pov

Οι ακτίνες του ήλιου έμπαιναν στο σαλόνι κι κατάφεραν να με ξυπνήσουν .Άνοιξα τα μάτια μου σιγά , σιγά κι χαμογέλασα στο ταβάνι του σαλονιού , δεν μπορώ να πιστέψω ότι κοιμήθηκα στο σπίτι του Παναγιώτη ....πριν λίγο καιρό δεν ήξερα καν που είναι ...δεν μας έλεγε , ούτε καν το κινητό του δεν έδινε γιατί παλιά του είχα στείλει μήνυμα κι μάλλον γι αυτό ....Τέλος πάντων , έκατσα στον καναπέ περιμένοντας να ξυπνήσω λίγο , τέντωσα τα χέρια μου κι τα πόδια μου κι κοίταξα το κινητό μου , η ώρα ήταν 10:00 .

«Καλημέρα» άκουσα την φωνή του , είχε ξυπνήσει κι εκείνος τώρα κι η φωνή του ήταν τόσο τέλεια .Την έχω πατήσει πού μαζί του ή νομίζω ;....«Καλημέρα Παναγιώτη, πως κοιμήθηκες;»εκείνος με κοίταξε με το ένα φρύδι σηκωμένο , κι ένα από τα ωραιότερα χαμόγελα του . «Εγώ στο κρεβάτι μου κοιμήθηκα εσύ πως κοιμήθηκες ; » μου είπε καθώς ετοίμαζε τον καφέ του . Είχε ντυθεί είχε βάλει το τζιν του κι μια μπλε μπλούζα μάκρη μανική. Αχ πόσο τελειότητα σε έναν άνθρωπο .

«Μια χαρά» είπα κι σηκώθηκα κι τον πλησίασα αρκετά κι του χαμογέλασα «έξω από την κουζίνα» είπε χαμογελώντας μου . «δεν άκουσες ;» με κοιτούσε με αυτά τα σκούρα καστανά μάτια του , που με έκαναν να λιώνω για εκείνον . «Μπα μάλλον θα έχω πρόβλημα στα αυτιά μου » είπα κι εκείνος γέλασε , κατάλαβε όμως τι ήθελα κι άνοιξε το δεύτερο ντουλάπι από πάνω του κι μου κατέβασε μια κούπα .Ήταν άσπρη με ένα μαύρο σχέδιο να κάνει την εμφάνιση του στο κέντρο της .Του χαμογέλασα κι του είπα «ευχαριστώ πολύ» δεν μου απάντησε κι γύρισε επάνω στο μπρίκι να το κοιτάει . «Πήγαινε ντύσου , θα σου φτιάξω εγώ καφέ».Πήρα την βαλίτσα μου κι έτρεξα στο δωμάτιο του .Έκλεισα την πόρτα κι πήρα μια βαθιά ανάσα , έκλεισα τα μάτια μου κι έκατσα λίγο κοιτώντας το δωμάτιο του .

Ένα διπλό κρεβάτι ήταν μπροστά μου , με ένα γκρι πάπλωμα να το καλύπτει ....δίπλα από το διπλό κρεβάτι ήταν κι ένα κομοδίνο ξύλινο με 2 συρτάρια .Ήθελα πάρα πολύ να το ανοίξω να δω τι έχει μέσα ....Μια ντουλάπα δίπλα μου αρκετά μεγάλη .Είχε καθρέπτη , ένα ολόσωμο καθρέπτη .Τέλεια ... άφησα την τσάντα μου επάνω στο κρεβάτι κι την άνοιξα , έβγαλα από μέσα ένα τζιν παντελόνι απλό ψιλό μέσο κι ένα κορμάκι μαύρο με μακριά μανίκια .

Έβγαλα την μπλούζα της πιτζάμας μου κι πήρα μια βαθιά ανάσα , πόσο τέλειο να έβγαινα από το δωμάτιο του κι να ήμουν για εκείνον τα πάντα , αν όχι τα πάντα κάτι που θα με ξεχώριζε ....έσκυψα για να ξεκουμπώσω το τζιν μου κι την ώρα που κατέβαζα το παντελόνι της πιτζάμας ....

Το Κοριτσακι ΤουWhere stories live. Discover now