Το Κοριτσακι Του

2°Βοηθεια.....

.Παναγιωτης POV.

«Αυτά που λες Στάθη...»είπα κι ήπια λίγο απο το καφέ μου . Ξαφνικά εκεί που δε το περίμενα εμφανίστηκε η Γιώτα. Η Γιώτα είναι πολλές φορες η πρώην μου , πάντα τα φτιάχναμε κι τα χαλάγαμε ....Όμως τώρα τελευταία είχα καιρό να την δω ....μιλάω ποτε ποτε για εκείνην αλλά δεν περίμενα να έρθει ...Μαζί της κι η γνωστή φίλη της η Νικολέτα ...

«Μπα πως κι απο εδώ Γιώτα;»είπα κι εκείνη με κοίταξε με τα γαλάζια ματια της κι μου χαμογέλασε . «ειπαμε να περάσουμε να δουμε τι κανει αυτός ο Παναγιώτης» είπε χαρητομενα κι κουνησα το κεφάλι μου , της χαρησα ενα χαμόγελο κι αφού κάθισαν στην μπάρα μαζί μας ,πήρα παραγγελιά κι τους έβαλα ενα ποτο ..

«Παναγιωτη εγώ να πληρωσω»ειπε ο Στάθης κι κατάλαβα τον λογο .Ποτε του δεν χωνεψε την Γώτα την θεωρούσε πολύ ύπουλη κι κακιά . «κατσε ρε λίγο κι φευγουμε μαζι» είπα καθώς μου είχε πει οτι θα με πήγαινε σπίτι εκείνος . «παω να κάνω μια βόλτα να ξεσκασω κι έρχομαι σε λιγο».

Θα τον εβριζα αλλά δεν ήθελα να καταλάβει η Γιώτα ότι δεν την θέλει .Έβαλα κι εγώ ενα ποτάκι κι ήπια . «Παναγιωτη τώρα εσύ δεν τα έχεις με καμοια ;»μου είπε η Νικολέτα ...ήξερα όμως πια την νοιάζει . «οχι ελεύθερος κι ωραιος»ειπα κι κοίταξα την Γιώτα η οποία μου χαμογέλασε .

Ντριν...ντριμ...ντριν.. Άκουσα το σταθερό του μαγαζιού .Καλά ποιος με θυμάται τέτοια ωρα? «παρακαλω»ειπα αλλά κανένας δεν απαντούσε .... «παρακαλω ειπα»ειπα πιο φωναχτά. Τίποτα παλι .Το έκλεισα κι η Γιώτα με κοιταξε «Φαρσα σου κανουν» είπε κι γέλασε . Δεν ξέρω γιατί αλλά μου άρεσε το χαμόγελο της . Έχω πει τέλος με αυτήν την κοπελα αλλά είναι παρα πολύ όμορφη ....Η ώρες περνούσαν κι η Γιώτα κι η Νικολέτα έφυγαν ....Η ωρα ηταν 12:00 έπρεπε να γυφω η βάρδια μου είχε τελειώσει απο της 11 αλλά λογο 'πελατιας' δεν έφυγα .

Θάλεια POV

Ο ύπνος δεν έλεγε να με πάρει ενοιωθα οτι κάτι θα γίνει , κρύος ιδρώτας με έλουσε κι ετρεμα ...κοίταξα το ρολόι ηταν 12:00 ακριβως ...γύρισαν πλευρό κι με δυσκολία χαμογέλασε καθώς πριν λίγο είχα πάρει με αποκρυψη το σταθερό του μαγαζιού που δουλεύει ο Παναγιώτης .Ξαφνικα άκουσα κάτι στην πόρτα την κεντρικη ,σαν κάποιος να προσπαθουσε να ξεκλειδώσει . Είχα τρομάξει ....το μυαλό μου είχε σχεδιασει κι πως θα πέθαινα .

Σηκώθηκα σιγά-σιγά κι πήγα να δω στο ματακι , ευτυχώς είναι δύσκολο να μπει κάποιος μέσα διότι η πόρτα κλείδωνει 6 φορες .Είδα εναν άντρα με μια κουκούλα στο κεφάλι να προσπαθει να ανοίξει την πόρτα .Ήθελα να φωναξω να ουρλιαξω αλλά κράτησαν την ψυχραιμία μου κι πήρα γρήγορα το κινητό μου . Το μυαλό μου κατευθείαν πήγε στον Παναγιώτη ,βρήκα το νουμερο του κι το πήρα.... Άκουγαν να χτυπάει κι παρακαλούσαν τον θεο να το σηκώσει .