Το Κοριτσακι Του

10°Δεύτερο Βράδυ...

Αλλη μια μέρα ξημερώνει, ο ήλιος της Θεσσαλονίκης μπαίνει απο τα παράθυρα του σπιτιού του θειου μου . Σηκώθηκα κι για λίγο νόμιζα ότι ήμουν στο σπίτι του Παναγιωτη , πίστεψα λίγο οτι θα τον έβλεπα ξανά , εκεί με το ύφος του να φτιάχνει τον καφέ του αλλά γελαστηκα άσχημα .

«καλημερα όμορφη Θεσσαλονίκη »ειπα κι άνοιξα τα παράθυρα , ο κόσμος κάτω στην πλατεια ηταν λίγος , πήρα το κινητό μου κι είδα την ωρα . Ηταν 7:30 το πρωι ...Ωραία Θάλεια ...

Ξανά μπήκα μέσα έφτιαξα καφέ κι για τον Στελιο μου κι για την Δανάη, εγώ το πήρα στο μπαλκονι αναστεμαξα όταν είδα την θεα μπροστά μου ....

Τώρα ο Παναγιωτης θα κοιμωταν σίγουρα .Αλλά μόνος του ; . Θα με σκεφτόταν καθόλου ; Μπα για τον Παναγιώτη μιλάμε τώρα ...έχει κανει Delete όλα όσα προσπάθησα να κάνω για εκείνον ...για αυτό το φιλί που μου έδωσε Ποτε δεν τον Ρώτησα ...δεν επρόκειτο να τον ρωτησω γιατι ξέρω την απάντηση του . 'δεν θα ξανά γίνει' .Σαν να τον ακουω να μου το λέει....

«τι κανεις τέτοια ωρα ξυπνια» άκουσα την Δανάη να μου μιλάει απο πίσω μου «καθομαι κι βλέπω την υπεροχη θεα !» εκείνη ήρθε κι έκατσε δίπλα μου στην διπλανή καρέκλα , τοποθέτησε τον καφέ της επανω στο τραπέζι κι κοίταξε κι εκείνη ευθεία .

«θα μπορούσες να μείνεις μέχρι να γυρίσει η μητέρα σου » είπε κι με κοίταξε , «θα ηταν πολύ ωραίο , αλλά θα γυρίσω αύριο σπίτι , πιθανόν να πάρω την Νεκταρία να δω τι κανει , μήπως κι μπορεί να με φιλοξενήσει »Η Δανάη μου χαμογέλασε «δεν θα καύσεις στον Παναγίωτη; » εγώ γελασα . «να με κερναει απογοητευσεις ; Όχι πια ...μπορεί να γυρίσω στο σπίτι αν δεν μπορεί η Νεκταρία »τοτε είδαμε τον Στέλιο να βγαίνει εξω «καλημερα στα πιο όμορφα κορίτσια » εγώ τον εσπρωξα κι τον καλημερισα .

(...)

Ήμουν μονη μου , ο Στέλιος κι η Δανάη ηταν στην δουλεια κι εγώ άρχισα να μαγειρευω ...γιατί είχε ερθει το μεσημέρι .Επιασα το σταθερο του σπιτιού κι πήρα ενα νουμερο .
«γεια σας , ονομάζομαι Θάλεια , είμαι η κόρη της Ηρας ...τι κάνετε;» είχα πάρει το αφεντικό του Παναγιώτη ...απο μικρή ήθελα να δουλεψω σε αυτό το μαγαζί αλλά επειδή ήμουν ανήλικη δεν μπορουσα , έτσι αποφάσισα να κάνω την ζωή του κόλαση ....τι θα κανει που θα με βλέπει συνέχεια μπροστά του; . «θα ήθελα να σας ρωτησω αν μπορείτε να με πάρετε για σερβιτόρα στο μαγαζί σας κάτω στον Πειραια , ξέρω την δουλεια ,κι είμαι πολύ καλη με τους πελάτες , αν με πάρετε σας υπόσχομαι οτι θα δείτε μεγάλη διάφορα στο μαγαζι» εκείνος ηταν καλός απέναντι μου , γελαγε κι μου είπε οτι όλα είναι εντάξει να δουλεψω εκεί «κυριε Νασο ,αύριο έρχομαι απο Θεσσαλονίκη θα πιασω κατευθείαν δουλεια τι βαρδεια θέλετε να με βαλετε ;» τέλεια πήρα την βραδινή ...Μου άρεσε το βράδυ ηταν πιο ήρεμα κι θα μπορουσα να κάνω τους πελάτες να διασκεδάσουν.Αφού το κλείσαμε , έριξα την σάλτσα στα μακαρόνια κι πήρα απο το κινητό μου την Νεκταρία να της πω τα νέα .