Hoşgeldin(!)

Hayal Kırıklıkları

Sonunda buluşma yerine geldik.Yolda zaman hiç geçmemişti. Emre'yi görünce ne olur hiç bilmiyordum. Bizimkilerin olduğu masayı gördük sonunda. Derya ve ben geç kalmıştık biraz ama Emre de ortalarda yoktu. Murat , Giray , Melda oradaydı. Gizem ve Emre yoktu.
Derin bir "oh" çektim içimden umarım gelmez... Deniz kenarı bir masaya oturduk biraz havadan sudan konuştuk. Derya kafamın dağılması için her türlü şeyi yapıyor esprileriyle biraz olsun güldürmeyi başarıyordu. Bu arada Gizem ve Emre kapıda gözüktü. Gizem Emre'nin koluna girmişti Emre beni görünce kendini geri çekti ama kol kola geldiler. Gizem'in yüzünde güller açıyordu hemen bize Emre'yi tanıştırdı sanki hiç tanımıyormuşum gibi.. Ben gelmeyeceklerinden o kadar emindim ki en azından bu manzarayı görmek istemediğimi Emre'nin de biliyor olması lazımdı ama neden gelmişti hiç bilmiyordum. Ben hiç konuşmuyordum arada kafa sallıyor masada konuşulanları dinliyor gibi yapıyordum. Ama aklım başka yerdeydi. Emre'yle bu şekilde karşılaşacağımızı asla tahmin etmiyordum ve bu kadar zaman sonra hala ona baktıkça  kalbimin bu  denli hizli atacağını...
Saat 10 olmuştu. Melda ve Giray masadan kalktılar. Murat karşı masada bazı arkadaşlarının yanına geçti.  Gizem bir ara tuvalete kalkınca Derya bu fırsatı hiç kaçırmadan onunla kalktı. Amacının Gizemi tuvalette olabildiğince oyalamak olduğunu anlamıştım zaten... Gizem tuvalete kalkıp makyajını tazelemeden durmaz, Derya'da aklınca onu orada oyalayıp bizi Emre ile yalnız bırakacaktı. Öyle de oldu tabii masada yalnız Emre ve ben kaldık.  Bir süre gözlerimizi kaçırdık birbirimizden, bana "seni çok özlemişim. " dedi. Böyle bir şey beklemediğim için gülümseyerek tepki verdim sadece. Bir kez olsun aramadığını sormadım. Tabi bende aramamıştım o ayrı ... Araya mesafeler girmişti ve kopmuştuk birbirimizden, okul stresi falan derken herkes kendi hayatına bakmıştı. Haklıydı. Ama onu birden görünce keşke bir kez arasaymışım dedim... Keşke daha önce davransaymışım. Bu arada Gizem geldi. En fazla 10 dakika olmuştu.  Bizi masada yalnız bırakmak istememişti belli ki bu arada Derya'da geldi. Amacına ulaşamadığı için pek mutsuzdu. Derya'yı görünce: "uykum geldi Derya hadi kalkalım." dedim ve kalktık masadan. Onları baş başa bırakmaya gönlüm el vermese de elden başka bir şey gelmiyordu...