GREI P.O.V
Nang makahanapo ng puwesto at makaupo ay umorder kaagad si Grei ng makakain nila ni luna. Dahil coffee shop ang pinuntahan nila, pulos cakes and pastries ang kalimitang sine-serve doon.
Ang totoo ay kagagaling lamang nila roon ng kapatid niyang si Mira kanina. kasama nila sina Carmina at Sara kaya lamang ay nauna na ang mga ito umalis dahil may emergency raw sa ospital ang kapatid niya ay isinabay na pauwi si Sara. siyya na lamang ang naghatid kay Mira pauwi.
He planed to ask luna out when he saw her walking alone in the street. Kaya lamang ay naunahan siya nito. Hindi pa man siya nakakasagot ay sumakay na ito sa kanyang sasakyan.
Ugali yata talaga nito ang ipilit ang gusto. But he found rather cute. She knew what she wanted.
Actually, he was starting to like her. Mula nang hindi na ito magpadala ng mgfa bulaklak sa bahay niya ay hindi na nagsalita tungkol sa alamat at destiny, nakikita na niya kung anong klaseng babae ito.
Hindi ito sunud-sunuran sa iba. May sariling isip ito. Marunong itong magsabi ng opinyon at handang ipaglaban iyon kung kinakailangan. Kung iisiping sinubukan nitong 'manligaw' sa kanya noon, hindi talaga iyon kapani-paniwala dahilo mukhang hindi ito pasasakop kahit kanino.
Maybe the story behind thier necklace just blinded her. palagi kasi nitong binabanggit ang tungkol sa kwentong iyon. Mabuti na lang ay hindi na ito nagbabanggit ng tungkol doon ngayon.
Nagsimula na silang kumain. Habang kumakain ay nagtatanong ito sa kanya. Napansin niyang mas gusto nitong makinig kaysa magkuwento. Kapag siya ang nagtatanong dito ay sumasagot lamang ito, at pagkatapos ay ibinabalik na sa kanya ang tanong. She liked telling stories so it was fine with him.
Messy eater talaga ito. Hayun at pulos dumi na naman ito sa pisngi at gilid ng mga labi. Natatawang kumuha siya ng table napkin at pinunasan ang pisngi nito.
Natigilan ito. Napahinto rin siya sa ginagawa. Parang nahipnotismong napatitig na lamang siya sa mga mata nito at sa malambot na labi nito.
He felt the urge to kiss her. Her wondered what it would feel like to kiss her again. Would it feels the same as when she kissed him at the party? Would it still feel that good?
Different emotions passed through her eyes. It was as if she felt the same way. Did she also remember thier kiss? He could see that she wanted to feel it again, just like him.
Pero bago niya ito mahalikan ay bigla itong nagsalita. "You are really my destiny."
Natigilan siya nang naunawaan ang sinabi nito. Hanggang ngayon ba ay iyon parin ang iniisip nito? Ang akala niya ay nakalimutan na nito ang tungkol doon.
Nagsisimula na naman siyang mainis.
"Grei," tawag nito.
"I am not your destiny, Okay?" he said. Hindi niya gusto na iyon nang tumakbo sa isip nito kaya ito nakikipaglapit sa kanya.
"Actually, iyan nga rin ang gusto kong linawin sayo, Grei," sabi nito. "Let me tell you the story behind your necklace---"
"Stop," putol nito sa sasabihin nito. Kapag tungkol sa sarili nito ay nagkukuwento na makasalaysay.
"Hindi ako interesado sa ganyang kuwento kaya was mo nang pagurin ang sarili mo. Kumain ka na lang."
"Pero, Grei, kailangan mo akiong pakinggan para maunawaan mo ang sinasabi ko," giit nito.
"Ayokong makinig kong tungkol din lang naman sa alamat na sinasabi mo ang sasabihin mo. it's just a myt, okay? Tigilan mo na yan."
Gusto niya ito, totoo iyon. Gusto rin niyang magustuhan siya nito. Pero hindi sa ganoong paraan na iniisip nitong nakatakda sila sa isa't isa dahil lamang sa mga kuwentas na pag-aari nila. Hindi niya masasabing totoo ang nararamdaman nito kung ang basehan nito ay isang kuwentong walang basehan. He did not need false emotion from her.
h didn't know why he felt sad knowing she just like him because of a myth.
***********
TWO DAYS DELAY ANG UPDETE SORRY PO.
BINABASA MO ANG
Destined
Humor"Hanapin mo ang kapares ng kuwintas na ito. Ang taong nagmamay-ari niyon ay ang taong nakatadhana para sa'yo." Hanggang sa lumaki si luna ay nakatatak sa isip niya ang sinabi ng kanyang lola patungkol sa kuwintas na ibinigay nito sa kanya. Ang akala...
