Η Έμιλι όταν ήταν 6 χρονών αγαπούσε πολύ τον πάππου τις, πάντα μιλούσε του και εκείνος πάντα την συμβούλευε ,ήταν η αγαπημένη του εγγονή .Όταν πέθανε ο πάππους της , η Έμιλι ήταν 15 χρονών, είχε πέσει σε κατάθλιψη είχε προβλήματα με όλοι την οικο...
Ορέστης: Κοίτα... αν με τρόμαζε κάποιος έτσι, και εγώ αυτό θα έκανα, αν και.... ο Ντανιέλ το έχει παρά κάνει κάπως :/, ώμος... και πάλη τον δικαιολογώ .
Έμιλι: Και γιατί τον δικαιολογείς?
Ορέστης:O Ντανιέλ είναι ένα μυστήριος άνθρωπος. :/ Είναι λες και κρύβει κάτι μέσα του, και είναι υπερπροστατευτικός με τον εαυτό του.
Έμιλι: Ένταξη.... :/ και γιατί... τον κάνεις ακόμα παρέα?
Ορέστης: Κοίτα.... Έμενα μου φαίνετε ένταξη τύπος, ακόμα και με τα ελαττώματα του, και σε ρωτώ και ποιος δεν έχει ελαττώματα, εεε?
Έμιλι: Οkay.... Καλά κάνεις.... δικό σου φίλος είναι.... αντέ τώρα να μην σε καθυστερώ πήγαινε και εσύ στην δουλείες σου.
(και τον έσπρωχνα, προς την έξοδο, για να φυγή)
Ντανιέλ PΟV
Τέλειωσα από το μπάνιο.... φόρεσα το παντελόνι μου, και πήγα κάτω, άνοιξα το PlayStation και άρχιζα να παίζω call of duty. Ο πατέρας μου δουλεύει στο FBI,και από μικρός μου μάθαινε, πώς να χρησιμοποιώ όπλο, το αγαπημένο μου όπλο είναι το Sniper, και το όνειρο μου είναι να δουλεύω και εγώ στο FBI,μου αρέσει η περιπέτεια και τα ριψοκίνδυνα .Χτυπούσε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω την πόρτα.
Ντανιέλ: Άννα?
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Άννα POV
Τη ωραίο που πρόφερε το όνομα μου,καλά τη έχω πάθη με αυτόν... Είχα κολλήσει.
Ντανιέλ: Εμμ.. είσαι καλά?:/
Άννα: Ναι καλά είμαι.
Είχα κοκκινίσει... και ούτε καν μπλούζα, δεν φορούσε. Και κοιτούσε που τον έβλεπα.
Ντανιέλ: Aα ναι... μπλούζα, μπες μέσα, δεν είναι σωστό να είσαι έξω.(και με πίρε από το χέρι και με τράβηξε να μπω μέσα, φόρεσε μια μπλούζα που είχε στην πολυθρόνα)
Άννα: Eμμμ....
Και μου χαμογέλασε, οοοο θεέ μου τι χαμόγελο, είναι η πρώτη μου φορά που τον βλέπω, να μου χαμογέλα. Γιατί μου το κάνει αυτοοοοο, ξέχασα και για πιο λόγο ήρθα εδώ....
Άννα: Αναροτιέσαι γιατί ήρθα εδώ, εεε?
Ντανιέλ: Να πω την αλήθεια... ναι....?
Ντανιέλ POV Είχε κοκκινίσει τόσο...., που μου ερχόταν βάλω να γέλια, εκείνη την στιγμή κατέβαινε ο πάπας μου.
Μπαμπας: Γεια σας....
Και μας άφησε μόνους μας, -_- ξεπίτηδες το έκανε.
Άννα: Μου έχει πει ο Χάρις το που θα σε βρω .
Ντανιέλ: Μάλιστα ο Χάρις εεε....
(δυσκολευόταν να μου μιλήσει)
Άννα: Σου έφερα το κινητό σου, το αφίσες εκεί που καθόσουν, και σκέφτηκα να σου το φέρω.
Ντανιέλ: Το κινητό μου? πρέπει να το είχα ξεχάσει, καλά έκανες.
Άννα: Eμμμ ναι πρέπει να φύγω...(εκεί που πήγε να φυγή γύρισε απότομα και μου είπε) θα ήθελες... να... βγούμε για κανένα ποτάκι.... με του φίλους μας? και να γνωριστούμε και πιο καλύτερα , τι λες?
Εκεί που μου έκανε αυτή την ερώτηση, είχα κολλήσει δεν ήξερα το τη θα της έλεγα..
Άννα POV
Περιμένοντας την απάντηση του, που από τη βλέπω ήταν δύσκολη για εκείνον, πετάγετε μέσα στην κουβέντα και λέει ο πάπας του.
Μπαμπας Ντανιέλ : Εννοείτε και θα ήθελε, έξαλλου του αρέσει να κάνη καινούργιες παρέες.. Δεν το συζητώ, είναι ένας κλειστός άνθρωπος. Τον κοιτούσα που είχε φίμωση, με εκεινώ που είπε ο πατέρας του.
Ντανιέλ: Καλό, για τη όχι....
Άννα: Ενταξη, θα σε πάρω αυτές τις μέρες, να το κανονίσουμε Αντίο.
Ντανιέλ POV
Εκεί που έκλισα την πόρτα, γύρισα και κοίταξα τον παπά μου.
Ντανιέλ: :@ Γίνεται να μην, απαντάς στην θέση μου plizzzz?
Δεν μου απάντησε και πήγα πάνω
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇ ΓΕΙΑ ΣΑΣ💞ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ? ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ💗 ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΦΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΑ ΛΕΜΕ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ💚 ΒΒ💙
