Hayattaki Tek Şansım

~ 3 ~

Karanlık dünynın içinde kıpırdamadan duruyordum.

Öylece...

Gözlerimi açtığımda karşımda tanımadığım birisi belirmişti. Öksürerek gözlerimi tamamen açtım.
Nefes nefese kalmıştım.

Nefes düzenim yerime gelince genç adama baktım.
İyice süzdüm bu...bu o gün ki genç adamdı.

" İyi misin? " dedi ellerini omuzlarıma sabitleyerek

Hafifçe başımı aşağı yukarı indirip kaldırdım.

" Sen deli misin? Burdan atlanır mı? " dedi soğuk sesiyle

Evet deliyim artık bir deliyim ben çünkü heşeyim elimden alındı en değerlim bile haneul ve ben kalmıştık bu hayatta sadece

" Herşeyi elinden alınan en değerlisi bile alınan insan delirmek durumuna gelmez mi? sizce de herşeyden bıkıp hayata gözlerini yummak istemez mi?
solmuş bir çiçek sizce yaşayabilir mi? " dedim sakin bir ses tonuyla.

Biraz durdu düşünceler içindeydi sanırsam...

" Seni dinlemek isterim...yani  dert ortağın olarak" dedi genç adam hafif gülümsemesiyle

Biraz durdum güvenebilirmiydim?  ki anlatsam bile bu kişinin derdime bir çağre bulacağını sanmıyorum.

" Herşey o nalet olası kazada gerçekleşti.  Annem ve abim o arabanın içinde inlerken ben yanlarında değildim. Eğer onların yanında olsaydım belki ben de onlarla gitmeliydim yada benim onlara yardım etmem gerekliydi.  Hiç birşey annemin o mor bedenini görüşümle yerlerde sürüklemememişti. " dedim gözümden alevli bir yağmur damlam döküldü.

Genç adam biraz daha durup soru sorar halini aldı.

" Peki ya baban" dedi genç adam merak edercesine

" Babam mı? benim babam yok yıllar önce benim için öldü daha doğrusu hepimiz için öldü. " dedim.

Hava hafif esmişti.
Ben ıslaktım yanımda ki genç adamda öyle idi.
Genç adam ayağa kalkıp içeri girdi.
Ve bir süre sonra elinde iki adet pike ile çıkmıştı.

" Üşümüssündür" dedi ve üzerime özenlice yerleştirdi.

" Teşekkür ederim" dedim hafif gülümsememle

" Seni anlıyorum " dedi genç adam.

" Neden? beni kurtardın tekrar " dedim.

" Hayır sadece bilmeyerek düştüğünü sandım." dedi genç adam.

Sustum...bir süre öylece bahçede ki sessizliği dinledim hafif kararmış
hava altında oturmuş batmak üzere olan bulutlara gözüm kaydı.
Bulut bembeyaz birşekilde gülerken ben ağlamaktan iyice morarmıştım.
Aralarında da benim gibi olank var mıydı?  Acaba

" Adın nedir? " dedi genç adam sessizliği bozarak

" yun" dedim.

" melodi " dedi genç adam

" senin adın nedir? " dedim genç adama dönerek

"Ah adım dae... Daehyun" dedi daehyun.

" Memnun oldum. "Dedim.

" Bende...  Şey burda durma yorgunsundur o kadar tehlikeli şey atlattın" dedi daehyun

" Olur ama ben yarın giderim rahatsızlık vermem sana " dedim.