Herkes benim hikayemi 14/06/2016 da başladı sanıyor ama herkesin bilmediği şey ise taa ko 2012 de başlıyor. O zamanlar O Mahalleye İlk Taşındığım Günlerdi Tabi annem ve babam ayrı olduğu için daha doğrusu annemle kardeşimin ilk taşındığı günlerdi O zamanlar Okulum İçin Yurtta Kalıyor Eve İse ayda veya iki ayda bir kere geliyorum. Hiç unutmam O Meşhur Aşure günleri Yine evdeyim izin günüme denk geldi. Tabi Buralarda Daha Komşuluk Bitmedi Herkes birbirine aşure getiriyor götürüyor falan. O gün balkona çıkmış sigara içiyordum yine o geldi elinde bi aşure tabağı ile Annem mutfakta meşgul olduğu için ben inip açtım kapıyı dikiliyordu karşımda hani o zamana kadar sevgilim olmadı mı oldu tabiki ama o kız çok farklı gelmişti bana. Kapıyı açar açmaz o kahverengi gözleri ve benim en çok sevdiğim kıvırcık saçlarıyla karşımda duruyordu. Ama o ne güzellik o ne ihtişam hani derler ya ilk görüşte aşık olmak diye hah işte tamda ondandı. 'Merhaba' dedi 'Gülcan abla yok mu' diye sordu o güzel sesiyle. Bende biseyler belli olmasın diye Heyecanımı göstermedim 'o biraz müsait değil' diye cevap verdim elinden tabağı alırken Ben Büşra Karşınızda oturuyorum dedi Bende Titreyen bir sesle Bende Faruk Burda oturuyorum dedim ilk defa görüyorum diyince yurtta kaldığımı anlattim. Kısa geçiyorum tabak kalsın akşamüstü alamaya gelirim dedi. Ben ise akşam üstüne kadar onu düşündüm gözlerini saçlarını Herseyini Akşam ve onu beklerken hazırlandım O gelecek diye sürekli balkona çıkıp bakıyordum zil çaldı elime verdiği tabağı ve annemlerin yaptığı aşure tabağını alip aşağıya doğru koşmaya başladım. Kapıyı açar açmaz Merhaba Diyisi O kadar güzeldi ki Sanki Herşey Durmuş gibiydi. Eve çıkar çıkmaz Anneme işlerini bıraktırip hemen Büşrayi sordum kimdir nedir Kız bizim köylü çıktı her zaman gittiğim berberin kardeşi çıktı sanki bu karşılaşma bir tesadüf değildi. Zaman geçti sosyal medyadan bunu bularak bir cesaretle mesaj attım yurtta kaldığım için telefonu rahat kullanamıyordum Ve ne zaman alsam direk ona mesaj atıyordum herşey çok güzel gidiyordu ama bu aralar telefonumu elime alamadım 2 hafta kadar ve o zaman zarfında ne oldu bilmiyorum ama soğuk davranmaya başladı sonra bir daha mesaj atmamamı istedi ve ben o gün yatakhanede 40 tane arkadaşımın arasında hıçkıra hıçkıra ağladım. Zaman geçti ve ben artık yurttan ayrılmış eğitime evden devam ediyordum 11/06/2016 ydi otobüs beklerken o kız geldi yine o gün halısaha maçına gidiyordum otobüsten inerken baktık birbirimize benim Simam biraz sinirlidir ve öyle bir şeydir ki halı saha maçı yaptığımız çocukları tanımıyor ilk defa görüyorum içlerinden birisi büşranin eski sevgilisiymiş. O akşam Büşra bana mesaj attı 'Neden Öyle Baktın Düşmanmiyiz' diye hayır dedim kırılgan bir tavırla o kadar konuşmaya rağmen bende numarası bile yoktu Ve Benim Hayır Cevabimdan sonra Arasam konuşurmusun dedi ve ben o an titremeye başladım olur dedi ve aradı tam 1 saat 47 dakika boyunca konuştuk sesi öyle güzeldi ki ve buluşma teklifimi kabul etti kendimi rüyada gibi hissediyordum 13/06/2016 tarihi mahalle parkı ve ilk buluşma arkadaşı ile gelmişti bı akşam üstü 2 3 saat sohbet muhabbetin ardından evlerimize gittik giderken elimi uzatinca uzun uzun tuttu ama ben sirf arkadaşı yanında diye sarilmadim akşam mesaj çekmiş bir sürü trip atmıştı neden sarilmadin diye Tamam Dedim Cuma Günü Buluşalım O zaman Yine kabul etti ve maalesef yine arkadaşı vardı Aynı masada otururken mesaj attım ve arkadaşını eve bırakıp biraz yürüsek olur mu dedim olur cevabını alınca sanki sarılmış gibi bayramlık almış çocuk gibi sevindim Arkadaşını bırakıp yürümeye başladık bir sokak arasında yürürken birden koluma girdi ve o an sanki yürümeyi unutmuş ayaklarımin bağları çözülmüştü beni çekiştirmese yürüyemezdim. Ve Kimsenin Olmadığı Bir An Da Dönderdim ve içimden bu sefer sarılacam dedim ve öyle de oldu zaman durmuş gibiydi tam 25 dakika sarıldık bırakmadan durmadan saçlarını okşuyor kokusunu içime çekiyordum sevdiğim kadın kollarimdaydi 14/06/2016 ve bu bizim ilk çıkma tarihimiz ilk sarılma tarihimiz ulan benim yeniden doğduğum tarihti. Yürüdük gece geç saatlere kadar yürüdük elleri ellerimden hiç ayrılmadı sigara yakarken bile bırakmadım Öptüm Kokladim Durdurup durdurup sarıldım sanki herşey rüya gibiydi. 7 ay süren ilişkimizde çok depremler yaşadık mutluluğun en zirvesine çıktık Uğruna kavgalar ettim sinir hastasıyım sinir krizlerine girdim Eski sevgilisi ile kavga ettim kuzenlerinden dayak yedim iftira attılar vazgeçmedim çok sevdim uğruna ölürdüm. Ama en son deprem çok yıktı darmadağın etti hatta ellerinin ellerimden kayıp gitmesini izledim. Ailesi sırf okumadım diye ayırdı bizi ben oda beni hala seviyor sanıyordum benimle olduğu zamanlar erkeklerle konuşmuyor samimi olmuyor sanıyordum taki dershane köşelerinde erkeklerle o samimi hallerini görene kadar. Oysaki ben hiç vazgeçmezdim canı yansa dünyayı Yakardim etrafimdaki arkadaşlarım o kadar beğenirdi ki bizi ayrıldık dediğimde arayıp hıçkıra hıçkıra ağlayan iremden mı bahsedeyim her zaman yanımda duran karakuyu kardeşlerden mı bahsedeyim ayrıldığım gün evimi dolduran buraktan hayriden burhandan momodan Ali'den emreden mı bahsedeyim size. Olan oldu şimdi ise instagraminda bile ekli değilim benim bozduğum ortamini tekrar yapmış etrafına tekrar erkekleri toplamıştı eskiden değerliydik şimdi ise diğerleri olduk . Lütfen bir daha karşıma çıkıp Düşmanmiyiz' diye sorma sen benim Katilimsim 👍👊🍺
