3.BÖLÜM
Artık kendime gelmeliydim ve buna bir isim vermek istiyordum .
Kerem 'i sevdime emindim ve onunla olmak için can atıyordum.
Onunla konuşmaya karar verdim. Evet konuşacaktım, benim duygularımı bilmeye onun da hakkı var.
Gece boyunca hep düşündüm . Her zamanki gibi yine uyku tutmuyordu. Kararımı verdiğime artık emindim.
...........................
Sabah kalktığımda saat 7.30 'du,okula gecikiyordum. Hızlıca kalkıp okul üniformamı giydim. Saçlarımı salaş bir şekilde toplamaya çalıştım ve çantamı alıp hızlıca evden çıktım . Hiç vakit kaybetmeden sınıfıma çıktım. Merdivene adım attığımda Kerem 'i karşımda gördüm . Daha ben bir şey demeden cesurca "Günaydın Zeynep !" diye gülümsedi. Farkında olmadan yüzümde hafif bir gülümseme olmuştu.
Sadece " Günaydın " diyebildim ve koşarak sınıfa çıktım . Akşam düşündüklerim için gerçekten haklı olduğuma karar vermiştim.
Ya o da beni seviyordu ya da ben ona olan aşkımdan saçma sapan şeyler uyduruyordum. Her neyse. Aklımdan sürekli sıcacık bir sarılma geçiyordu. Birbirimizi hiç bırakmıyacakmışız gibi...
Derin hayallere dalmışken hocanın " ZEYNEPP" diye seslenmesiyle irkildim.
Aptallaşmıştım. Cevabımı geç kalmadan verdim "Efendim hocam." Hoca ise "Bu aralar seni böyle görmekten hoşlanmıyorum" dedi. Ben ise uzatmadan "Haklısınız" diyerek bıraktım.
Öğle arası okuldaydım. Kantindeki bayat yemeklerdense dışarıda yemeği tercih ettim tabii.
Fast-food dükkanından patates ve hambuger aldım. Boş masaya oturdum. Artık patates eskisi kadar lezzetli değildi benim için. Resmen ergen aşkı yaşıyorum . Bana bu acıları çektirmeye hakkın yok sevgili kas hayvanım . Böyle acı çektiğimi bilseydin sen de bana hak verirdin elbette , beni yalnız bırakmazdın.
Öğle arası bittiğinde ise okula tekrar geri döndüm. Eylül ' ün gelmesini bekledim . Ve sonunda geldi. Onunla konusmaya ihtiyacım vardı. Ahh şu Eylül de olmasa dertlerimi kime anlatırdım acaba...
Zil çalana kadar dertleştik biraz . Hayatımda Kerem ' den başka hicbir değisiklik yoktu oysaki . "Benim gecem de gunduzum de sensin Kerem . Anlıyor musun duy beni Kerem?" diye kendi kendime konusuyordum bir an . Gözümden akan tek bir damla yaş, kendime gelmeme yetmişti.. Öğrertmenler zili de çalmıştı. Derse odaklanmak istiyordum. Ne kadar kolay olabilirdi ki . Zil çaldığında eve gittim . Evde kimse yoktu . Bu bugün ki en güzel haber bile olabilirdi . Odama geçip sakinleşmeye ihtiyacım vardı , Bilgisayarımı açıp müzik dinlemeye...
Evet, Kerem'den başka birsürü işim var.Fakat başladığım hiçbir işe konsantre olamıyorum.Sanki o olmadan hiçbir şey yapamayacakmışım gibi. Dinlediğim müziğe bile odaklanamıyorum abi. Gel artık. Ben senin gözünde sıradan bi insanım ama bil şunu benden başka hiç kimse seni bu kadar sevemez, isteyemez. Belki bu benim salaklığım. Ama bil ki beni salaklaştıran sensin kas yığını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN VARIM EĞER İSTERSEN
Ficção AdolescenteBir gün beni farkedeceksiniz sayın kas hayvanı Kerem Sayer! Bir gün gözlerimin içine bakacaksın, bir gün dizlerime yatacaksın, bir gün bana ait olacaksın. Duy beni Sayer! Seni sevdiğimi duy kas yığını!
