Searching for my happiness

The Pain Is Still There

Eto na po ang next chapter! Sorry po at natagalan! Kaya hinabaan ko ngayon ng konti. :D Sana po magustuhan nyo!  Ang next update po siguro ay sa next weekend na, madami po akong exams :D

VOTE COMMENT AND BE A FAN ! ^^,

Enjooooy! ^^,

________________________________________________________________-

CHAPTER 18; The Pain is Still There

June 30, 2012

Makati, Philippines

MC’s POV

Right now I’m in the kitchen. Why? Eh di nagluluto, ay common sense. Ay tongek ko nemen, nikakausap ang sarili T.T, naloloka na ata ako.

Aaays. Sige na nga, sasabihin ko na kung bakit ako naloloka na lalo. Kasi naman eeeh!, May nakakita pala nung “nag-kiss” kami ni Vince. Pero aksidente lang naman yun. Tapos may nag-pisture pa pala samin nung momento na yun. Bwiset na mga taong yan! Mga chismoso talaga, sinend pa sa buong campus! Pesti!, Kaya nung nasa HQ kami ni Vince habang nag-uusap nung turn naman nyang magtanong about sakin, saktong dating naman ng iba kong pang kaibigan, sila Troy, Vane, etc, lunch na nun.

Sabi nila, kaya pala daw hindi kami pumasok ay dahil ng nagde-date kami, naglalandian, mga kumekerengkeng, etc. Haay nako T.T, adik talaga ng mga kaibigan ko. Tapos ung mga girls ang ginawa naman ay prinint nila ung picture na yun, tapos friname nila at nilagay sa tabi ng TV. Susunggaban ko n asana yung pcture frame na yun para sirain kaso, pinipigilan naman nila ako, nung hindi nila ako mapigilan, mga nang blackmail naman. Kainis, mahal na mahal ko ang buhok ko, ayokong magupit nila hair ko. >.< Ang buhok ko pa naman ang pinakakaalagaan ko sa  buong katawan ko.

Well, andito nga ako sa kitchen kasi nga nagluluto ako ng dinner para mamaya, maaga pa naman, kaso mas mabuti ng matapos ko na agad to at ng makapagpahinga ako ng konti.

Iba’t ibang dishes ang niluluto ko, may spaguetti a la carbonara, merong fried salmon, adobo, salad, at h’wag kakalimutan ang kanin! At para sa dessert, brownies naman, at nagpabili na din ako ng ice-cream sa katulog ni Lolo, double dutch *_*

Tapos na kong magluto, tumingin naman ako sa orasan na nasa kusina at pagkita ko ng oras, 7 30 pa lang pala, in 30 minutes andito na siguro silang lahat.Kaya naisipan kong magpahinga muna nag magpunta sa sala.

Naupo ako sa sofa at ipinikit nag mga mata, bigla naman pumasok sa isipan ko ang mga nangyari kaninang umaga, hindi ko maipaliwanag sa sarili ko kung bakit iba ang bilis ng tibok ng puso ko, parang matagal ng kilala ng puso ko sya. Aais, ano ba naman, nagiging corny na naman ako?!, Mamaya, masaktan na naman ako, hindi ko dapat hayaan na mangyari na ulit sakin yun. Hay,*sigh*  ngayong naalala ko na naman yun, may kumirot na naman sa puso ko, pero hindi na sya ganun kasakit katulad ng dati, nakakapag-move-on na siguro talaga ako. Nakakaramdam pa din ako ng lungkot. Gusto kong ilabas ngayon ang nararamdaman ko.

. Tumayo ako sa sofá at dumirecho sa piano. Ung piano ni mommy, pinalipat ko dito sa sala, para mas makita ang kagandahan ng pianong toh, pag kasi asa music room, parang wala lang sya dun, chaka, meron na din namang iba pang piano na andun.

Umupo ako sa upuan na nasa tapat ng piano, hinahawakan ng maingat ang every key ng piano, at unti-unti na akong tumugtog at kumanta.

Parting Time- Rockstar

I remember the days when you're here with me

Those laughters and tears

We shared for years hmmm