BAMBİ SEVGİLİ

#1.Bölüm

Hergün olduğu gibi bugün de telefonumun alarmıyla uyandım. Mutfaktan gelen mis kokuları göz ardı etmeye çalışarak yüzümü yıkamaya gittim ve soğuk suyu yüzümde hissettiğimde üşüdüğümü anladım. Sessiz evin içinde sadece annemin mırıldandığını farkettim ve mutfaktan gelen mis kokuları daha fazla göz ardı edemeyeceğimi anlayınca merdivenderden aşağıya indim ve anneme günaydın öpücüğü verdim.

"Günaydın annecim"

"Günaydın bebeğim kahvaltın hazır hadi çabuk ye de okuluna geç kalma"

"Hadi ama hala küçük bir çocukmuşum gibi davranmaktan vazgeç anne"

"Benim gözümde sen hala küçüksün hayatım"

Klasik annem işte söylediğine gülüp masaya oturdum. Mutlu bir sabah kahvaltısı yaparken aklıma bugün okul olduğu gerçeği geldi ve hızlı olmam gerektiğini düşünüp yüzümü buruşturdum.

Kahvaltımı bitirdikten hemen sonra çantamı da alıp evden çıktım.
Havanın soğuk olmasından dolayı giydiğim cekete biraz daha sokuldum.
Ah cidden bugün okula yürüyerek gitme fikri kimden çıkmıştı aklımı seveyim ya.
Kendi kendime söylenmeyi bırakıp adımlarımı hızlandırdım.
Ha bu arada size kendimi tanıtmadım
değil mi ? Sanırım bunu havanın tenimi yakan buz gibi rüzgarına verebilirim. Neyse ben Xiao Luhan lise son sınıfa gidiyorum. Arkadaşlarım bana erkek güzeli derler ama ben karizmatik havalı veya yakışıklı denilmesini tercih ederdim.

Okula gelmeme az kaldı ve ben bu soğukta içimi ısıtmak için sınıfa girmeden kantinden sıcak bir kahve aldım. Kahveden bir yudum alacaktım ki birisi koşarak yanımdan geçti ve bütün kahveyi üzerime döktü.

"Lanet olsun ya üstüm mahvoldu"

Ben üstümle uğraşırken en yakın arkadaşım Kyungsoo da bana doğru geliyordu. Üzgün bir ifadeyle yüzüne baktım.

"Luhan üstün mahvolmuş gel benimle"

Kyungsoo elimden tutup beni lavoboya doğru sürükledi.
Suyu açıp elindeki peçeyi ıslattı ve gömleğimi silmeye çalıştı.Tabi ne kadar silinecekse.

"Off bırak kyungsoo bırak olmuyo işte ben eve gider üstümü değiştiririm"

"Saçmalama luhan derse geç kalacaksın"

"Derse gireceğimi kim söyledi"

"Ne yani üzerine kahve döküldü diye okula gelmeyeceğini söyleme"

Kyungsoo nun söylediklerini aldırmayıp lavabodan çıktım. Peşimden geldiğini ayak seslerinden anladım. Çıkışa doğru giderken kyungsoo olduğunu tahmin ettiğim kol omzuma atıldı.

"Eve de benimle gelmeyi düşünmüyorsun herhalde"

Gülerek söyledim.

"Seninle gelmek mi ah hayır"

Arkamı dönüp üzerimdekinden kurtulmak adına eve dogru yürümeye başladım.
Ama o önüne bile bakmadan koşan beyin yoksunu insanı bulduğumda sağlam bırakmayacağımı biliyordum.

Eve geldiğimde çantadan anahtarı çıkarmaya üşendiğim için zile bastım ve kapının açılmasını bekledim. Annem kapıyı açtı.

"Oğlum bu halin ne ve neden okuldan bu kadar erken döndün"

"Sabah sabah manyağın biri üzerime kahve döktü bende eve geldim anne"

Bıkkın bir şekilde söyledim ve annem de bunu anlamış olacak ki daha fazla soru sormadı. Hemen odama çıktım. Sıcak bir duşun iyi gelebileceğini düşündüm ve duşa girdim.
Sıcak suyu vücudumla buluşturup rahatlamanın verdiği huzurla yıkanıp duştan çıktım.
Kurulanıp üstümü giyindikten sonra kendimi yatağa attım. Sabah erkenden kalkıp okula gittiğim için uykumu alamamıştım bu yüzden biraz uyumaya karar verdim.
Kyungsoo nun eve geldin mi diye arayacağını bildiğim ve uykumun bölünmesini istemediğim için telefonumu sessiz almam gerektiğini düşündüm ve telefonumu hemen sessize alıp başımı yumuşak yastığa koydum.

***

Uykunun verdiği uyuşuklukla gözlerimi hafifçe araladım.
Akşamüstünün serinliği yarıma kadar çekilmiş yorganı daha da sarmalamama sebep oldu.
Ne yani gerçekten de bu. kadar uyumuş muydum.
Şuanda telefonuma kyungsoo dan kaç cevapsız arama geldiğini tahmin etmek bile istemiyordum.
Ama eğer bakmazsam benim için daha kötü olacak.
Hemen telefonu elime alıp şifreyi girdim girmesine de ne var da bu kadar aradı bu çocuk bilmiyorum ama şimdi onu geri aramam gerektiğini biliyorum.

" Alo efendim kyungieeemm "

Niye açmadın diye kızmasını istemediğim için biraz şirinlik yapmıştım.

" Hiç boşuna uğraşma Luhan aslında sana kızacaktım ama satansoo nun şuan ona bile vakti yok "

Kyungsoo ve bana kızmaması mı ? İyide onun bana kızmadığı zaman yoktu ki. Sadece benden birşey isteyeceği zaman normal davranırdı.
Ki sanırım simdi de benden birşey isteyeceği zamanlardan birindeydik.
Neyse neymiş derdi öğrenelim.

"Ne olduğunu anlatacakmısın yoksa ben kendi kendime acaba neden hala kızmadı diye sorgulamaya devam mı edeyim"

"Tamam tamam.
Ya Luhan bu benim şapşal sevgilim Kai başladı yine arkadaşım gelicek diyordu ya hani o dün gelmiş falan kayıt yaptırmış bizim okula. Şöyledir böyledir diye anlatmaya başladı susmuyo da gel beni burdan kaçır yoksa Kyungsoo'n şuracıkta bayılacak"

"Imm düşünelimm.
Düşündüm ve bana bir yemek ısmarlaman karşılığında seni ordan kurtarırım çünkü kahvaltıdan beri hiçbirşey yemedim ve seni de yiyebilecek kadar açım"

"Sen gel beni burdan kurtar da sonrasını hallederiz hem seni şuanda lavoboya gidiyorum diye aradım şimdi anlayacak hadi çabuk gel"

Cevap vermemi bile beklemeden yüzüme kapanan telefona öylece baktım.
Kyungsoo çok sabırlı bir insan değildir ve Kai kaç gündür bize gelecek olan arkadaşından bahsediyordu ve dün gelmiş. Gerçekten sürekli aynı şeyleri anlatıyordu.
Bu kadar anlattığına göre gerçekten de mükemmel bir insan olsa gerek.

Yataktan kalktım ve yüzümü yıkayıp dolabımdan birkaç parça kıyafet çıkarıp yatağa fırlattım.
Hemen üzerimdekilerden kurtulup yatağa fırlattıklarımı giydim.
Merdivenlerden aşağı inip anneme gideceğimi haber verdim.

Şimdi Kyungsoo yu kurtarmaya gidiyorum ve Kai'nin şu meşhur arkadaşını merak etmedim desem sanırım yalan olur.

.