#10.Bölüm

138 45 28
                                    

Luhan'ın çok ateşi olduğu için mutfaktan bir kaba su koyup havlu ile beraber tekrar odaya girdim. Odaya girdiğimde Luhan uyanmıştı. Beni gördüğünde şaşırmış olacak ki gözlerini kocaman açtı.

"S-sehun senin yani sen... burda şey..."

Hasta olduğu için boğuk çıkan sesiyle konuşmuştu. Daha fazla konuşmadan açıklama gereği duyduğum için hafif bir tebessüm ile konuşmaya başladım.

"Okul çıkışı seni merak ettiğimiz için Kyungsoo'yla gelmiştik. Fakat onun eve gitmesi gerekiyordu. Annen ve baban iki gün evde olmayacağı için iyileşene kadar yanında kalacağım Luhan"

"N-nasıl yani sen b-bu gece burda mı kalacaksın ?"

"Ne o bambi başka birilerini mi bekliyordu ?"

Yalandan dudaklarımı büzüp söylemiştim.
Telaşla ellerini sallamaya çalışarak konuştu.

"Hayır hayır yani... şey"

"Şşttt tamam hastasın sen çok konuşma bakayım. Luhan-ah çok ateşin var ateşini düşürmemiz gerek"

Elimdeki havluyu kabın içerisindeki suya batırarak ıslattıktan sonra suyunu sıktım. Luhan'ın terden alnına yapışan saçlarını geriye atıp ıslak havluyu önce alnında tutup sonrasında yüzünde gezdirdim. Havlunun soğuk olması nedeniyle kendini geri çeken Luhan'ın üşüdüğünü anlamak hiçte zor değildi.
Havluyu yüzünden çektiğimde az önce soğuk olan havlu anında ısınmıştı. Ateşinin bu şekilde düşmeyeceği apaçık ortadaydı. Böyle durumlarda ılık bir duş ancak ateşini düşürebilirdi.

"Luhan ateşin böyle düşmeyecek gibi ılık bir duş alman lazım tek başına alabilirsin değil mi ?"

Emin olamayarak sorduğumda
önce yüzünü buruşturup sonra kafasını salladıktan sonra ayağa kalkmasına yardım ettim. Ayağa kalkar kalkmaz başının dönmesi nedeniyle düşecek gibi olan Luhan'ı tutmuştum. Daha kendi başına ayakta bile duramazken nasıl duş alacaktı ki ? Ona duşu benim aldırmaktan başka çarem yoktu.

"Bambi böyle olmayacak daha ayakta bile duramıyorsun sana duşu ben aldıracağım"

Söylememle gözlerini kocaman açmıştı.

"A-ama n-nasıl yani..."

Muzipçe gülümseyip cevap verdim.

"Ah bambi yanlış anlıyorsun sadece üstünü çıkartacağız. Hasta olmana rağmen aklın neden fesat çalışıyor "

Utanarak kafasını eğdiğinde daha fazla onunla uğraşmadan tişörtünü çıkarmasına yardım ettim. Üstünün tamamen çıplak kalmasıyla daha da utanarak bu sefer kafasını hiç kaldırmadı. Utandığında ayrı sevimliliğe sahip olan bu Bambiyle işimiz zor gibiydi.

Bembeyaz tenini gördüğümde kendisi gibi vücudunun da çok hassas olduğunu düşündüm. Gözlerimi zor ayırdığım bedenden sonra hafifçe kafamı sallayıp kendime gelmeye çalışmıştım. Kalbimin nedensizce hızlanmasına anlam veremiyordum.

Luhan'ı yataktan yavaşça kaldırmak için belinden tuttuğumda belinin bile ateş gibi yandığını fark ettim.
Hemen girse iyi olurdu.
Odasındaki duşakabinin kapısını açıp Luhan'ı oturttuktan sonra suyu ayarlamaya başladım. Yeterince iyi olduğunu düşündüğümde Luhan'ı suyun altına doğru getirerek ıslanmasını sağladım.

"S-soğuk ç-çok soğuk"

"Bambi biliyorum soğuk ama dayanmak zorundasın tamam mı ? Başka türlü ateşin düşmeyecek "

Hafifçe kafasını salladı. Suyu biraz daha tuttuktan sonra daha fazla üşümesini istemediğim için suyu kapatıp Luhan'ı dışarı çıkardım.
Duşakabinin arkasında duran askıdan bir havlu alıp Luhan'ı sarmaladım.

BAMBİ SEVGİLİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin