Yes Boss! [ R e v i s i n g ]

The Past part 2

The past part 2

....A broken frame......

.....symbolizes my broken family..

It breaks me to thousand pieces seeing them quarrel

..........i can't breath....

....i cant see

I cant hear voices around me....

And i cant feel my heart beating anymore....

------------------------------------◆ ◇-----luhan---------◆ ◇---------------------------

***Childhood days***

"Magpapakamatay ako!!!!!!" Mama cried out.

"Sorry.........."

Sorry....... Yan lang ang narinig kong sinabi ni papa. Nagtatago ako sa likod ng pinto at umiiyak..

....natatakot ako...

..... Natatakot akong mawala sila...

"Bata........ Bakit ka umiiyak???" Lumingon ako sa likuran ko at natanaw ang isang batang babaeng may hawak na pulang lobo

"What are you doing here????" I asked and wiped my tears away.

"Who are you??????"

"Gusto mo maglaro??????" She smiled at me.

.....kahit papaano napawi ang lungkot saking mga labi...

I nodded.

.... She offered her hand to me and gave me her sweetest smile...

Naglaro kami...

... Ramdam kong isa akong malayang ibon...

...... Malayang lumipad...

... Malayang ngumiti....

"Ambagal mo namang tumakbo!!!!" She said.

"Teka!!!!!" Naghahabulan kami sa tabing dagat...

Habulan kami ng habulan hanggang sa napagod na kaming dalawa.. Kaya naman nahiga na kami..

.... Sa buhangin...

Sana ganto nalang palagi...

.... Palaging masaya...

Palaging walang problema.....

Hindi ko naramdamang umiiyak na pala ako..

"Huy bata bawal umiyak....." She said.

"Bakit bawal????"

"Kapag umiiyak daw.... Merong namamatay na pangarap... Kaya wag ka na umiyak hah..."

I nodded naman. Pinunasan niya ang luha ko.

At kinuha ang baloon na kanina pa nakatali sa kamay niya.

" o heto humiling ka..." She said at inabot ang lobo niya.

"Anong gagawin ko diyan?"

"Sabay tayong hihiling dito at saka natin pakakawalan sa malawak na kalangitan..." She smiled again.

Sabay naming hinawakan ang tali ng lobo at humiling

"Sana hindi mag-away si mama at papa..." Yan ang hiniling ko na siya ring nasa aking isipan.

Minulat na namin ang aming mga mata..

"Ano ang hiniling mo?????" I asked

"Sana-------------------------" biglang nawala ang aking pandinig pati narin ang aking paghinga..

Na siyang dahilan kaya nawalan ako ng malay...

The last thing i remember is lumilipad na ung pulang lobo sa malawak na kalangitan..

Habang-------------

----------------------------------------------◆ ◇------------------------------------------

Nawalan na ng malay ang batang si luhan..

----------------------------------------------◆ ◇------------------------------------------

[A/N: ayo guys! Sorry kung ngayon lang naupdate tong 'the past' sabi ko kasi 2 chap lang pero umabot ng sobrang haba pasensya na ha! Walang inspiration eh... Nagkaron lang ako nun nung napakinggan ko ung "BREATH" vers by Jonghyun and Taeyeon baoe nagdecide ako isa yun sa magiging theme song ng story na to. O sya! Comment&vote pls *puppy eyes* para mainspire ako.... Love you guys! Hart❥Hart❥ ~Jelly]

Another note:

Thanks to:

@Aegyows dun sa bc ang gondaaa *U*

Saka dun sa mga nagtyatyaga basahin tong story ko ahaha! XD thank you sa inyo dahil iniinspire nyo ko... :)