THE HEARTBREAKER TEAM book 3 Mr.ARTISTbreaker

Chapter 10

"It's time for you to go back,you've already succeeded in what you meant to do,mama and papa is waiting for you"

Sandaling natigilan si Alexa sa kasalukuyang pag-aayos nya nang maletang dadalhin nang kapatid nya pabalik sa america,dahil sa narinig mula dito.

"Do i really need to do that?"

"What do you mean by that?"

Tanong nito,kasabay nang pag-akupa nya sa mahabang couch na nakalagak sa maliit na sala nang Condo niyang binili pa mismo nang mga magulang at lolo at lola niya sa kanya upang hindi daw siya mangupahan dito sa Pilipinas habang nandito siya.

"I mean i can live here kuya,pweding dito narin lang ako magpatapos nang pag-aaral"

gumuhit ang lungkot ang pagkadismaya sa mukha nang kapatid niya.

"You know you can't do that,hinihintay nila mama ang pag-uwi mo this is not what we planned you promised them that you'll go back after all you have to do here"

Napabuntong hininga sya pagkuwa'y tumayo upang tunguin ang kusina.

Her brother is right nangako sya sa mga magulang nyang babalik sya matapos nang anim na buwan,ngunit mag-iisang taon na sya sa Pilipinas ay tila wala parin syang planong bumalik,dahil sa iisang taong tanging dahilan kung bakit sya nasa pilipinas ngayon at dahil din dito ay tila nakalimutan na nya ang pangako nya sa mga magulang nya,she knew this day would come pero hanggang ngayon ay hindi parin nya alam kung paano sya magpapaalam kay Van at kung kaya ba nyang mawalay dito.

"You're late,where have you been?"

Kaagad na bungad sa kanya ni Van pagbaba palang nya nang taxi na sinakyan nya mula airport nang ihatid nya ang kapatid nakasandal ito sa sasakyan nito habang nakahalukipkip at seryosong nakatingin sa kanya,mahigit dalawang buwan narin mula nang mangyari ang araw na'yon na nabugbog ito at nalaman nya ang totoong nangyari kay Alexis nung gabing mawala ito sa buhay ni Van at dahil doon ay naintindihan na nya kung bakit wala itong sineryosong babae matapos mamatay si Alexis he's afraid that someone might get hurt again because of him and afraid to be left alone.

"Hindi mo sinabing pupunta ka"

"And i think it's a good choice dahil mukhang gulat na gulat ka dahil umalis ka pala"

Lihim syang napangiti nagseselos nanaman ito.

"Let's have dinner together i know a nice place"

"Okay,halos linggo,linggo na nating tong ginagawa hindi kaya mamulubi kana sa kakabayad sa mga mamahaling restaurant magfastfood naman tayo"

"No"

mabilis na pagtanggi nito wala narin naman siyang nagawa kundi ang hayaan ang lalaki sa gusto nito.

Iginayak sya nito papasok sa sasakyan,bigla niyang naalala ang pag-alis niya,maybe now is the best time to tell him about it to tell him that she's going back anuman ang kalabasan nang lahat ay tatanggapin nya.

Matapos nilang kumain ay dinala sya nito sa isang music hall na pag-aari daw nang pamilya nito,well his whole family is into music kaya hindi na siya nagulat na merong ganitong pagmamay-ari ang pamilya nito.

"Ano? Upo kana dito"

Anito sa kanya at itinuro ang espasyo sa upuang kinauupuan nito sa harapan nang isang grand piano

"Bakit tayo nandito?"

"I will play for you"

anito saka sinimulang tumugtog sa piano pamilyar sa kaniya ang kantang tinutogtog nito,ngunit hindi niya maalala ang titulo.