"Seninle tanıştığımız ilk günlerde," diye söze basladim.
"Ikimizin de ilaca, ışığa, güneşe ihtiyacı vardı. Birbirimize sarıldık, güneşi tam ortamına aldık. Birbirimizin ilacı olduk ve aynı ışıktan, güneşten faydalandik..." sustum ve gözlerim hala kapalıyken, Kıvanç saçlarımı oksuyorken, devam ettim.
"Sonraki zamanlarda aramizda gerçekleşen tüm o kötü olaylar sebebiyle birbirimizden uzaklaştık, yanlizlastik. Işığa güneşe ihtiyacım var... İlacını bulmam, guneşimden faydalanmam gerek... Benim gunese ihtiyacim var Kıvanç."
"Gözlerini açarsan, belki başını da kaldırırsan görebilirsin güneşini."
Ay arkadaşlar çok romantik ya...
Oy ve yorumlarinizi bekliyorum.
