Peter' s POV
--July 12, 2017, Monday, 8:00 AM
*NOM! NOM! NOM! NOM! NOM! NOM!*
Pinatay ko agad yung maingay kong alarmclock.
*Yawn*
Umupo muna ako.
"PETER, ANAK BUMANGON KA NA DIYAN! MAY PASOK KA PA" sigaw ng isang matandang lalaki sa pintuan ko.
Si Uncle Celso, ang umampon saakin na kapatid ni Mama simula nung naaksidente ako na kasabay ng pagpanaw ni Mama.
At the age of 10, my mother, Clarisse died and I've got into accident, na naging dahilan ng Amnesia ko. I don't remember anything. I feel so empty. Si Uncle lang ang nagsabi saakin ng aking pagkatao, kung sino magulang ko, at kung anong nangyari.
Na ang pagkatao ko ay isa akong nilalang na nanggaling sa Wyscan Wizard Family. Sa pamilya namin ang mga babae ay nagbibigay ng wish, at ang lalaki ay ang tagatanggal nito. Thats how it is.
But I think there's more. But I don't know what it is.
"Opo Uncle"
Tumayo agad ako, naligo ako at nagbihis. Bumaba na ako sa kitchen namin.
And I saw uncle sitting on our big table.
"Oh, anak, kumain ka na" bungad agad saakin ni Uncle.
"Opo uncle"
Umupo na agad ako. As fast as I can, dahil baka malate ako, napakatime concious ko pa naman.
While eating..
"Your going today?" tanong ng uncle ko.
"Yes Uncle" I smiled.
Pupunta ako ngayon kung saan nilibing ang mama ko, after class.
"What about you Uncle?"
"Oo naman, ngayong tanghali. Mauuna na ako sayo, dahil may meeting ako mamaya sa Sunville Company"
"O--okay" malungkot kong sabi
Sayang naman. Tsk.
"Sige Uncle! Una na po ako"
"Naku, 'tong batang ito, napakatalaga, ang unti lang ng kinaen mo" nagtataka nitong sabi
"Well, I'll just eat sa school" I smiled
"Bye" I waved at him.
Sa totoo lang, nawalan ako ng gana kumain, dahil gusto ko siyang kasama mamaya, pero alam ko na umiiwas siya, dahil magtatanong nanaman ako tungkol sa mama ko. At ayaw niya yun, I'm certain na may tinatago pa siya sakin.
Tumakbo na ako palabas ng bahay.
And get in to my car.
Oo may kotse ako, mayaman ang uncle ko e.
---At School---
Pumasok agad ako sa classroom ko. 10-Aqua.
Umupo ako which is in the back.
*RIIIIIINNNNNGGGG!*
Phew, buti naman saktong pagupo nagbell.
"Okay class, may new classmate kayo" announce ni Sir Pelmont.
Hmmm. Sino kaya?
"Please enter miss Kennedy" bulalas ni Sir Pelmont.
Babae? Tss, malamang PETER miss nga e.
"H--hi, I--I'm Christine Kennedy.... from B--began" kabado niyang sabi.
Yumuko siya.
"HAHAHAHA!" tawanan nilang lahat.
She looked down to the floor.
"S---sorry" sabi niya.
Ano problema ng babaeng ito? Para siyang takot.
At yumuko? Hahaha tanga naman, feeling korean huh?
But, she is familiar. Para kilala ko na siya.
"A--aray" pabulong Kong sabi.
Biglang sumakit ulo ko. And suddenly I saw something.
Isang batang babae, nakatayo sa isang poste. She wearing a white dress and holding a bear. And she looked at me.
I shook my head.
Oh what was that?
Is that memory? Argh, I don't know.
"Shush class, tama na yan. Miss Kennedy umupo ka na dun sa vacant seat." Sabay turo sa vacant seat sa likuran.
Umupo na siya.
And still I was looking at her. Habang kinakausap siya ni Ivan.
Something is strange about this girl. Pero Hindi ko alam kung ano yun. But it makes me to be more curious about her.
4:00 PM
*RIIIIIINNNGGGG*
Atlast nagbell na, napakaordinaryo naman ng araw na ito.
Agad akong lumabas ng room at dumiretso sa parking lot. Sumakay na ako sa kotse ko.
I'm on my way now sa Godspeed.
Kung saan inilibing ang Mommy ko.
6:00 PM
2 hours away ang Godspeed from my school
Pagdating ko sa Godspeed.
Kinuha ko yung Pink rose sa kotse na binili ko kahapon.
Today is my mother's death anniversary.
"Hi mom, it's been a while, ngayon lang ulit kita nabisita. Sorry ha, kasi ang alam ko sayo ay unti lang, dahil sa sakit ko. Sorry mom, I hope ma bumalik na ang mga memories ko." malungkot kong sabi.
I smiled.
Although Hindi ko maalala ang mga detalye sa mom ko, I still feel my love for her buti nga Uncle told me about her.
I stayed here until 10 PM.
Wala naman kasi akong gagawin sa bahay.
Until I decided to go home.
Habang nagdadrive ako, biglang huminto.
"FCK! What happened?" gulat Kong sabi.
I checked my car.
"FCK! Wala na palang gas" inis kong sabi.
Naku ngayon pa. Tss, I don't have choice but to walk.
10 Minutes away nalang naman from our house.
Time check. 11:50 PM.
"10 minutes away from midnight tsk"
Nagsimula na akong maglakad.
While walking I'm playing 8th Note sa cellphone ko. Tutok na tutok ako.
Nung napansin ako na malapit na ako sa malaking krus near our house, pinatay ko na cp ko.
"Woah! M---multo?!" sigaw ko nang mapansin ko yung babae nakatayo sa ibabaw ng krus.
A girl in a white dress, black hair and green eyes.
Oh, she is creepy.
She just looked at me.
Okay what to do?!
I can't move my legs, cause I'm afraid of ghost.
What to do?! M--multo ba talaga yan?!
AN: Mga Bessy, keep on supporting, vote din kayo. Labyuu. Mwa!
