Tine's POV
July 20, 2017, Saturday
*Yawn*
"Hmmm... dilim pa sa labas" bulalas ko nang napansin ko na maaga pa.
Chineck ko yung orasan. 4:52 AM.
Ang aga pa nga. Tss, Hindi na ako inaantok.
"Sabado pala ngayon, magjojogging nalang ako." sabi ko sa sarili ko.
Peter's POV
Saturday ngayon. Magjojogging ako. Well araw araw naman.
Lumabas ako ng Mansion, put my headset on and started walking.
Iikutin ko lang itong Malaya Subdivision. Malawak dito at may sariling jogging area.
Pagdating ko sa Jogging Area, I started running. Nasa kalagitnaan na ako ng Jogging Area. I saw a familiar girl.
Nakatalikod siya sakin while jogging.
Lumingon siya sa gilid, and I recognize her.
Christine.
Sinabayan ko siya sa pagtakbo.
"My offer still stands" bulalas ko.
Agad siyang napalingon saakin.
Nanlaki mata niya.
"Tss, Don't joke around. Nalaman mo lang na wizard ako, pinagtritripan mo na ako."
What?! Ano pinagsasabi nito?
"FCK! I'm not lying." asar Kong sabi.
"Prove it to me then"
I smirked. She don't know what i am capable of.
I'm a Wyscan after all. Bukod sa we can give wish or curse. Kaya namin manggaya ng ability ng isang wizard, a bonus power. Only if we manage to touch it. Kaya wizards like us consider the Wyscan the most powerful.
AN: The video sa taas ay pwede niyong pakinggan habang binabasa niyo ito. Well, i think the song suit this moment.
Hinatak ko siya at napaharap siya saakin.
Hinawakan ko siya sa bewang with my both hands.
Nanlaki agad mata niya at napatingin saakin.
"H--Hoy! Ano ginagawa mo?"
"I'm proving myself" sabi ko nang nakatingin lang sakanya.
Umiwas siya ng tingin.
"Woah!" bulalas niya ng mapansin niya na lumilipad kami. Napahawak siya sa batok ko.
Habang nakatingin sa ibaba.
"I'm a Wyscan after all." bulalas ko.
"Tss, hindi mo na--" napahinto siya pagsasalita ng mapansin niya na nakatingin lang ako sakanya.
Nagtitigan lang kami habang umiikot kami ng dahan dahan paakyat sa ere.
A romantic and silent atmosphere.
"Eheem" bulalas niya at umiwas na ng tingin. "P--pwede mo na akong ibaba"
Napaiwas din ako ng tingin at dahan dahan ko na siyang binaba.
Tine's POV
The moment na nakatungtong na kami sa lapag. Tinulak ko sya ng medyo malakas.
Umiwas ako ng tingin at dali daling tumalikod.
Guess he is a true Wyscan.
"P--pumapayag na ako sa deal mo" bulalas ko.
Hinarap ko siya. And he is smiling.
Sht. Ang gwapo.
"W--wag ka nga ngumiti diyan, pumayag ako kasi kailangan ko rin."
He smirked.
"Okay" nagkibit balikat siya.
"Tch."
"Now, there is no turning back." seryoso niyang sabi at inabot ang kamay niya na parang makikipagshake hands.
"Oo na" inabot ko rin ang kamay niya ng nakasimangot.
At hawak parin niya ang kamay ko. Pinilit kong hatakin. Pero hinahatak niya rin.
Para lang kaming naghahatakan ng kung anong tali.
"H--hoy! bitawan mo na ako"
"What if I dont want to?" pangaasar niyang sabi at nakangiti ng nakakaloko.
Tsk, napaka talaga.
Hinatak ko ng sobrang lakas ang kamay ko at napabitaw siya.
"Tss, S--sige una na ako" sabi ko.
At naglakad na palayo sakanya.
Huminto ako sa paglakad nung malayo na ako sakanya. Sht. Ang bilis ng tibok ng puso ko kanina pa.
Ano ba itong nararamdaman ko!
I sighed. Tinanggap ko na, ano pa ba magagawa ko, I hate my curse afterall.
Third Person's POV
Habang ang dalawa ay lumilipad sa ere.
A guy around their age is watching them. Na nakatago sa isang puno. Crossed arms and standing confidently.
"Makukuha rin kita, you who can fly." He smirked evilly.
