(os/nc) ชิปเปอร์ทดลองกาม → KOOKMIN

ห้องพาหะ. II #แก้บน

" คิดถึงคนดีจังเล้ยยย "

คำเตือน
• เนื้อหาเยอะกว่าเดิม กรุณาอ่านช้าๆ •
• ไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านที่กลัวเลือด •
• เรท 13 ละกัน ซอฟท์ๆ •
• ยังคงชอบคอมเม้นข้างๆอยู่นะคับ ( '///') •

--------------------

I'm fucked up, I'm black and blue
I'm built for it, all the abuse
I got secrets, that nobody, nobody knows

"กะ.. กร๊าซซซซซซซซซ!!"
ลำคอระหงเชิดขึ้น พร้อมเสียงกรีดร้องที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด กรงเล็บแหลมจิกทึ้งเนื้อยางปลอดเชื้อชนิดหนาจนขาดวิ่น คมเขี้ยวยาวงอกเลยกลีบปากนิ่มที่เคยหยุ่นแดงเสมอทว่าตอนนี้กลับซีดเซียวไปหมด นัยน์ตาสีทับทิมเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตาอย่างทนไม่ไหว

เวลานี้ทายาทคนเล็กแห่งโรมาเนียกำลังเจ็บเจียนตาย..

"อึ๊ก!!"

"อดทนไว้ครับคุณหนู จวนจะได้เวลาแล้ว.."
ทำอะไรไม่ได้นอกจากอดทน ซุ่มเสียงนุ่มทุ้มของคนสนิทมิได้ทำให้เจ้าตัวอาการดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย จีมินกัดริมฝีปากตนเองจนเลือดซิบ จะขยับตัวไปไหนก็ไม่ได้ในเมื่อข้อมือข้อเท้าถูกพันธนาการไว้จนสิ้น ประจบกับความทรมานที่กัดกินเข้าไปถึงกระดูกดำ

"อ..อึ่ก! เร็ว.. พ..าเขาออกมา"

"คุณหนูแน่ใจเหรอครับ? ผมว่ารอเลือดสำรอ.."

"ไม่! ซื่อออออออออออออส์"
ความหวังดีถูกเพิกเฉยโดยเสียงขู่คำรามสยดสยอง จนคนในเสื้อกาวน์ต้องหันไปขอความเห็นจากใครอีกคนที่ยืนนิ่งเฉยมองเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นที่ใบหน้าราวรูปสลักและแววตาไร้อารมณ์นั้นแสดงความอ่อนแอออกมา ทว่าอีกไม่กี่อึดใจ ปลายคางสวยก็พยักลงคล้ายเป็นการตัดสินใจอันเด็ดขาดสมฐานันดรผู้นำตระกูลใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์แวมไพร์ยุคปัจจุบัน..