Assuming Naman Dis Girl!

20. Danica

A/N: Hahaha! Photocredits to the owner! May advertisement pa dun huhu T___T anyways, SHINee's Minho/Miguel on the multimedia box!💎💕❤

Miguel's POV

"S-sino ka b-ba? At b-bakit nandito ako?"

"I-I cant believe this..." Di makapaniwalang sabi ni Thea at mukhang naiiyak pa. "M-miguel.." Tawag nya at yumakap sakin. Hindi ko sya niyakap pabalik.

'Hindi na tayo magkaibigan pa ulit, tulad ng dati. Kaya wala kang karapatan akong yakapin, Thea..'

Kumalas ako sa yakap at pilit kong pinakalma ang sarili ko.

Lumabas ako ng kwarto ni Kyra para tawagin ang doktor. Pumunta naman sya kay Kyra at kinumpirma nyang may amnesia nga si Kyra...pero babalik rin daw ang mga alaala nya ng 2-3 days.

Kasalukuyang tahimik si Kyra habang kinakausap sya ni Thea. Sinasabi ni Thea ang mga bagay na gusto nya, ang pangalan nya, at ang mga bagay pa na hindi na nya maalala.

=________=

Tch.

"Miguel?" Tawag sakin ni Thea kaya napatingin ako sakanila.

"What?"

"Hmm, bantayan mo muna si Kyra. Tsaka, kailangan na rin nyang kumain kahit yang soup lang. Pakigabayan muna sya, pupuntahan ko lang si Claire-----"

''Go." Malamig na sabi ko at pinuntahan si Kyra para pakainin sya. Tinignan ako ng inosente ni Kyra.

"What!?" Inis kong sabi sakanya. Umiling naman sya.

"Ang sungit mo." Sabi nya at tinarayan pa ako. "Tss, di naman gwapo." Narinig ko pang bulong nya.

"W-what!?"

Di ko na sya pinagsalita, sinubuan ko na lang sya ng soup at di ko maiwasan na titigan sya.

"S-stupid.." Tawag ko sakanya pero di sya umimik. "Stupid!!" Sigaw ko kaya napatingin naman sya.

''What!? Stupid!? Me!?" Tanong nya. "Aish! I have my own name, duuuuh? Kahit di ko maalala, kinwento na sakin ni Thena----"

"Thea. Not Thena." Sabi ko sakanya.

"O-oh? Is that so? Sorry. I forgot." Malungkot na sabi nya.

"Just eat. Tss." Bulong ko at kumain na sya ulit. "You're okay now, right? Maybe you can eat by yourself now?" Nakangising tanong ko. Tinignan nya lang ako ng blangko saka tumango.

''Okay."

=_________=

"I hate you.." Bulong ko naman.

Binalot kami ng katahimikan, pero dahil hindi ako sanay na ganito sya, ay nagsalita na rin ako.

"Uh...uhmm----"

"May sasabihin ka ba?" Inosentemg tanong nya.

"Uh, y-yes?"

"What is it?"

"H-hindi mo ba talaga ako maalala--"

"Hindi..." Mabilis na sagot nya kaya natigilan ako. Napansin naman nya ata ang reaksyon ko.

"S-sorry. I didn't mean to hurt you or what-so-ever.. Im just telling the truth."

"I know."

'Hindi ako sanay na ganyan ka ka-bait umakto sa harap ko...nasanay na ata akong lagi mo akong iniirita at sinusuyo..'

"Well then, can you tell me some things about me? Hmm, about us?"

'Us!? O_______O'