#95#

964 99 91
                                    

மனு மதுவை எழுப்ப அவன் அறையை நோக்கிச் செல்ல, அதிர்ந்த அஸ்வின் வேகமாக அவள் கரம் பற்றி மீண்டும் பால்கனிக்கு இழுத்து வந்தான்.

"என்ன செய்கிறாய் நீ? இந்த நேரத்தில்..." என்று திகைப்புடன் பேச ஆரம்பித்தவனை இடையில் வெட்டினாள் அவள்.

"நான் எல்லாம் சரியாக தான் செய்கிறேன், என் மேல் நம்பிக்கை இல்லாதவர் வீட்டில்..." என்று அவள் தொடர முயல,

"ப்ளீஸ் மனு... ஏன் என்னை புரிந்து கொள்ளாமல் படுத்துகிறாய்?" என்று அவள் தோள்களை பற்றி சோர்வாக வினவினான் அஸ்வின்.

"நீங்கள் என்னை புரிந்து கொண்டீர்களா? என்னை பார்த்து அந்த வார்த்தையை எப்படி கூறலாம் நீங்கள்? நான் மட்டும் உங்களை புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று எந்த நியாயத்தில் எதிர்பார்க்கிறீர்கள்?" என்று அவனிடம் பளிச்சென்று கேட்டாள்.

அவன் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக, "எப்பொழுதும் இப்படி தான், நன்றாக போய் கொண்டிருக்கும் பொழுது ஏதாவது நடந்து சொதப்பி விடுகிறது. காரணம்... அந்த பிரச்சினை. சரி, இதற்கு ஒரு முடிவு கட்டலாம் என்று விவரம் கேட்டால்... உன் மேல் நம்பிக்கையில்லை என்று சொல்வீர்கள், நானும் அதை கேட்டுக் கொண்டு அமைதியாக இருக்க வேண்டும். இதைவிட நீங்கள் என்னை அவமானப்படுத்தி விட முடியாது!" என்றாள் காட்டமாக.

"மனு..." என்றான் அதிர்ந்து.

"ப்ளீஸ்... வேண்டாம், என்னால் முடியவில்லை. உங்களோடு எல்லாம் சுமூகமாக முடிந்து விட்டது, இனி பிரச்சினையில்லை என்று என்னால் நிம்மதியாக இருக்க முடியவில்லை. ஒவ்வொரு முறையும் உங்கள் பாசத்தை எதிர்ப்பார்த்து எதிர்பார்த்து நான் ஏமாந்து போகின்றேன். இதற்கு மேல் என்னால் முடியாது, ஒன்று என் மேல் நம்பிக்கை வைத்து உங்கள் பிரச்சினையை கூறுங்கள்... இல்லை முடியாது என்றால் என்னை விட்டு விட்டுங்கள், என் மனதை கல்லாக்கி கொண்டு நான் ஒதுங்கி கொள்கிறேன்!" என்றாள் முகம் இறுக.

"மனு... என்ன பேசுகிறாய் நீ?" என்று பதறியபடி அவள் முகத்தை தன் பக்கம் திருப்பினான் அஸ்வின்.

சின்ன சின்ன பூவேWhere stories live. Discover now