3.UNUTULANLAR

258 114 27
                                    

"Korku "

Tek kelimeyle hissetiğim duygu buydu , Bir an kendimi sorguladım benim tanımadığım birinin evinde , tanımadığım birinin evinin tuvalettinde pardon tuvalet diye girdiğim bu odada ne işim vardı ,
Şimdi ise biri tarafından arkadan sıkıca tutuluyordum

Bir yabancının kollarında çırpınıyordum.

Bir yabancının kollarında soluklanıyordum.

" Sessiz ol " dedi uyarı dolu bir sesle "Şimdi ışığı açıcam ve ondan sonra elimi ağzından çekicem " bir adım ileri doğru attı ve Fısıldadı " Benimle birlikte ışığa doğru yürü " tepinmeye başladım , karnımda ki eli sıkılaştı ona doğru yapıştım " Şşhh" diye sesizce konuştu kulağıma doğru " Işığa doğru ilerle " onunla birlikte adım atmaya başladım arkamda ki kim olabilirdi evde kim vardı Alaz'ın abisi tek vardı o olabilir miydi ki?

Bir adım
Bir adım daha
Ve son adım

Karnımdan elin çekti ışığı elliyle yokladı elli durdu ışığı bulmuştu , düğmeye bastı basmasıyla ağzımda ki elini yavaşça çekti. Gözüm ışığın ani bir şekilde gelmesiyle kamaşmıştı gözlerimi kırpıştırdım arkama dönecek cesaret yoktu ve döndüğümde vereceğim tepkiden ben bile korkuyordum , nefes alış verişimi kontrol altına aldım , fazlasıyla korkutmuştu . Dişlerimi birbirine bastırdım hızla arkamı döndüm

" Ya sen - " kim oluyorsun dememe kalmadan duraksadım
Çünkü karşımda ki fazlasıyla tanıdıktı onun burda ne işi vardı ?

Alaz'ın Abisi

Kitapçıya gelen

Saçlarımı güzel bulan

Kehribar gözlü adamdı

Mir 'di

Ellerini cebine koymuş beni inceliyordu " Ben Ne "diye konuştu . Kuruyan dudaklarımı ıslattım bakışları hızla dudaklarımda yer edindi göze göze gelince boğazını temizleyerek başka bir tarafa çevirdi .

Şaşkındım " Senin burda ne işin var? "

Odada yürümeye başladı "Sence " diyerek soruma karşılık verdi . Toparlan Gülce toparlan kendimi sarsmam lazımdı , tuvalet diye onun odasına girdik tamam ama yanlışlıkla oldu bu gelip bana arkadan sarılıp korkutmasını gerektirmezdi ki bakışlarımı ona çevirdim bu karşılaşmalar bana artık tuhaf gelmeye başlamıştı .

" Sen evine gelen misafire böyle mi davranırsın ? " diyerek sinirle üstüne yürüdüm bu adam bu gün fazlasıyla haddini aşmıştı normal bir şekilde burası tuvalet değil çık diyebilirdi ama ruh hastası arkadan yaklaşıp birde üstüne beni korkutmuştu .

" Normalde fazlasıyla misafirperver bir adamımdır lakin " diyerek bu seferde o üstüme doğru gelmişti .
" Misafirlerin kapı çalmak gibi bir adeti yoksa " kulağıma eğildi " Her şeye burnunu sokan misafir çocuklarını korkutan bir ev sahibi olabiliyorum " gülerek kafasını geri çekti .

Tek kelimeyle " Ruh hastasıydı "

" Sen " dedim kelimeleri toparlamaya çalışarak " Alaz'ın Abisi misin " diye sordum ,

" Öyleyim " diye cevapladı.

" Burda mı yaşıyorsun peki ?"

" Arada sırada "

" Bu karşılaşma tesadüf mü " peş peşe sıraladığım sorulardan sonra derin bir nefes aldım

" Bu hariç " diye sırıttı " Diğer karşılaşmalarımız için aynısını söyleyemeceğim "

 * Sedef ÇİÇEĞİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin