Kidnapped

Κεφάλαιο 3

Ξύπνησα σε ένα άγνωστο για μένα μέρος. Ήμουν δεμένη σε ένα στρώμα. Κοιταντας γύρο μου μπόρεσα να καταλάβω πως ήμουν σε μια αποθήκη. Ήταν σκοτεινή αλλά μπορούσα να δω κάποια πράγματα. Η πόρτα άνοιξε και κάποιος μπήκε μέσα. Δεν μπορούσα να δω ποιος ήταν. Ήταν αρκετά μακρυά . Με πλησίασε και έσκυψε για να είναι στο ίδιο ύψος με εμένα.

"Γειά σου πριγκίπισσα " Είπε και άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου άρεσε το άγγιγμα του. Όμως τραβήχτηκα.
"Ποιος είσαι και τι θες από εμένα ;"
"Όλα στην ώρα τους"
"Θέλω να φύγω από εδώ"
"Για πιο λόγο; Εμείς οι δύο θα περάσουμε πολύ καλά"
"Πήγενε με σπίτι μου "Είπα ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε .
"Λοιπόν για άκουσε με καλά θα σε μεταφέρω κάπου αλλού. Κάπου που θα μπορώ να σε προσέχω"
"Δεν θα πάω πουθενά μαζί σου"
"Δεν χρειάζεται να γίνει με την θέλησή σου" Είπε και με πήρε σαν σακί με πατάτες. Πως τολμάει ;

Με έλυσε και με έβαλε στην θέση του συνοδηγού.

"Επιτέλους "είπα ενώ κρατούσα τους καρπούς μου.
"Σταμάτα να έχεις συνέχεια αυτό το ύφος πριγκίπισσα "
"Δεν συμπεριφεροταν έτσι σε μια πριγκίπισσα όμως "
"Λοιπόν Έλενα για ακούμε καλά άμα δεν κάνεις ότι σου λέω μπορώ να σε σκοτώσω εδώ και τώρα "
"Δεν με λένε Έλενα "
"Έτσι θα σε λένε από εδώ και πέρα "
"Γιατί ;" Δεν απάντησε απλά συνέχισε να οδηγεί. Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα απλά ελπίζω να γυρίσω σύντομα σπίτι μου. Κοίταγα έξω από το παράθυρο όλη την διάρκεια της διαδρομής. Τον παρατηρούσα και καθώς οδηγούσε . Ήταν ξανθός με υπέροχα γαλαζοπαρσινα ματιά. Ήταν μυώδης και φαινόταν αρκετά γλυκός. Δεν φαίνεται για κάποιον που θα είχε απαγάγει μια κοπέλα.

Μετά από αρκετή ώρα επιτέλους φτάσαμε. Ήταν ένα αρκετά μεγάλο σπίτι.

"Ουαου "Ήταν το μόνο που μπορούσα να πω
"Που να δεις και το μέσα"
Είχε δίκιο μέσα ήταν καταπληκτικό. Όμως ήταν υπερβολικά μεγάλο για μόνο δύο άτομα.Ενα αγόρι εμφανίστηκε από την πόρτα της κουζίνας. Ήταν ψηλός με κάστανα ματιά και καστανό ξανθά μαλλιά.

"Λοιπόν Έλενα από εδώ ο Εντ. Είναι ένας από τους συγκατοίκους μας"
"Τι εννοείς μας ;"
"Εννοώ πως πλέον αυτό είναι το σπίτι σου.Χαχαχ νόμιζες ότι θα ξανά πήγενες πίσω στο δικό σου ;"Όχι αυτό δεν γίνετε θέλω να πάω σπίτι μου να ξαναδώ τον Πατέρα μου και την μητέρα μου. Εκείνη την στιγμή δεν σκεφτόμουν καθαρά ο Εντ είχε πάει πάνω. Δεν άντεξα και κλοτησα τον άγνωστο ξανθό στο αδύνατο σημείο. Άρχισα να τρέχω προ την πόρτα πάλι καλά που δεν ήταν κλειδωμένη. Βγήκα έξω και άρχισα να τρέχω. Γάμοτο με ακολουθούσε ο Εντ και σύντομα ο Ξανθός από πίσω. Η απόσταση άρχισε να γίνετε όλο και μικρότερη. Έτρεχα στους δρόμους και εμένα σε διάφορα στενά μέχρι που έφτασα σε αδιέξοδο. Τους άκουγα να έρχονται . Δεν είχα πολλές επιλογές. Κρηφτικα πίσω από κάτι σκουπίδια.

"Που πήγε ρε Εντ ; " Ωχ ακουγόταν πολύ νευριασμενος
"Κάπου εδώ θα είναι δεν μπορεί να πιδηξε από τον τοίχο είναι πολύ ψηλός ."
"Έχεις δίκιο ψάξε " Άρχισαν αν ψάχνουν και πλισιαζαν όλο και ποιο πολύ. Ο Εντ έβγαλε κάποιες σακούλες και με βρήκε. Έκλαιγα και φάνηκε να με ληπιθηκε. Με τράβηξε όμως με το ζόρι και με έβγαλε έξω. Με πέταξε κατευθείαν στην μεριά του ξανθου.

"Σε παρακαλώ άσε με απλά θέλω να πάω σπίτι" είπα κλαίγοντας με λυγμούς. Έβγαλε έξω το όπλο του και μου το έβαλε στο κεφάλι.
"Λοιπόν για άκουσε με καλά. Εμένα με λένε Στέφαν και αν τολμήσεις να κάνεις ξανά κάτι τέτοιο θα υπάρξουν και συνέπειες έγινα κατανοητός ;"Με κρατούσε από το μαλλί .
"ΕΊΠΑ ΈΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΌΣ;"
"Ναι" είπα ψυθιριζοντας
"Ωραία " με πέταξε κάτω λες και ήμουν ένα τίποτα λες. Έφυγε και ήρθε ο Εντ πάνω από το κεφάλι μου.
"Σσσσσ ηρέμησε " με πήρε στην αγκαλιά του

Μετά από λίγη ώρα που είχαμε φτάσει ξανά στο σπίτι με έβαλαν σε ένα δωμάτιο και με κλείδωσαν .Τότε αρχησα να κλαίω ξανά. Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ .