Bersembunyi
Saat asamu adalah rasamu
Aku tak lagi meminta kasih untukku
Biarkanlah rasaku yang tetap ada
Untuk utuh yang kusebut tawaMatamu mengerling padaku
Aku tak mungkin meyakininya
Karena daku tahu rasamu hanyalah ilusi
Yang kadang kufantasikanMungkin, dengan jauh asa kini
Kita adalah laut dan sungai
Keindahannya tak sama
Walau dalam kata samaJika nanti matahari bersenandung bersama bulan
Aku mungkin hanyalah debu
Telah hancur bersama angin
Luruh untukku disiniDan masa,
Adakah yang lebih baik dari ini?