Chapter 13: Her condition
*kei*
Nandito na ako sa labas ng emergency room..
Palakad lakad ako ngaun dito.. hinde ako mapakali..
Halos dalawang oras na kong nandito…
Tinignan ko ung kamay ko..
May dugo… ung dugo ni aisha…
*****
*bang*
Napapikit ako…
Hinihintay kong tumama sa kin ang bala..
“KKKEEEIIII!!” –
Biglang may yumakap sa kin…
Minulat ko ung mata ko..
O___o
“aisha!”
Pabagsak na si aisha… sinalo ko siya..
Sinalo ni aisha ang bala na para sa akin..
Bakit??
Nakaupo ako.. si aisha.. nakahiga sa may lap ko..
Hinarap ko siya sa kin,….
“aisha..”
“k-kei… m-mahal na m-mahal kita… h-hinde ako n-nagsinungaling sa yo.. sorry….” –aisha
Nahihirapan magsalita si aisha..
“naniniwala ako sayo aisha… im so sorry…”
Binuhat ko na si aisha..
Kailangan madala ko siya agad sa hospital..
Tinignan ko si aisha..
Nakapikit na siya..
“aisha… pls.. don’t close your eyes… don’t leave me…”
Humawak si aisha sa mukha ko…
Tumingin siya sa kin…
“h-hinde k-kita iiwan,,,,k-kei..” –aisha
Unti-unting bumitaw ung kamay ni aisha at nawalan na ng malay…
“Aisha!”
*******
Kasalanan ko to….
Ngayon nag-aagaw buhay si aisha…
Niligtas niya ko…
Tapos nagawa ko pang akusahan siya…
Hinde ko mapapatawad ang sarili ko pag nawala si aisha,..
“kei..”
Tumingin ako sa tumawag sa kin. Si mommy…
Lumapit sa kin si mommy..
Niyakap niya ko..
“how’s cristine?” –mommy
“di pa lumalabas ang doctor.. this is my fault mommy.”
“kei…”—mommy
“dapat ako ung nandun.. dapat ako ung nag-aagaw buhay hinde si aisha!”
“kei.. don’t say that…Christine will be ok..” –mommy
“mrs. Sy.. kei..”
